Στη Die Zeit: To “Brexit” είναι πλέον μια ρεαλιστική πιθανότητα

Οι φόβοι ενός «Grexit» μπορεί να αποδειχθούν false alarm, όμως η απειλή ενός «Brexit» από τον Κάμερον είναι πολύ ρεαλιστική. Η ΕΕ πρέπει να εγκαταλείψει την λιτότητα προκειμένου να αποτρέψει την επιδείνωση του ευρωσκεπτικισμού.

Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Αγγλία αποκάλυψε ποια είναι η πραγματική πρόκληση για το μέλλον της Ευρώπης. Κι αυτό, ενώ όλους τους τελευταίους μήνες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανησυχούσαν για ένα πιθανό «Grexit». Αυτό το καταστροφικό σενάριο για το σύνολο της ευρωζώνης είχε φτάσει μέχρι σήμερα να θεωρείται ως η Νο 1 απειλή.

Η πρόσφατα αναφερθείσα σύγκλιση ανάμεσα στην Ελλάδα και τους εταίρους της και η αναμενόμενη συμφωνία τους μέσα στις επόμενες εβδομάδες, ελπίζω ότι θα αποκαλύψει πως οι φόβοι ενός «Grexit» ήταν ένας ψευδής συναγερμός, ένα false alarm.
H υπόσχεση του Ντέιβιντ Κάμερον από την άλλη πλευρά, να διοργανώσει δημοψήφισμα για την ένταξη στην ΕΕ, μετατόπισε την ιδέα ενός «Brexit» από μακρινή προοπτική σε μια απολύτως πραγματική και μη αμελητέα πιθανότητα.
Οι Συντηρητικοί, στην επιθυμία τους να σταματήσουν την άνοδο των εθνικιστών του UKIP, υιοθέτησαν μέρος της ατζέντας του, παγιδεύοντας σταδιακά μια από τις πιο ισχυρές Ευρωπαϊκές χώρες σε ένα ψευδές δίλημμα. Για τους Βρετανούς τώρα πια, η ΕΕ φαίνεται ως ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουν. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στη Γαλλία, η Μαρίν Λεπέν, με την υπερ-εθνικιστική ατζέντα της, έχει υποσχεθεί ένα δημοψήφισμα σε περίπτωση που κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2017.

Τα επόμενα δύο χρόνια, η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει μια σκληρή πραγματικότητα, η οποία αντανακλά την υιοθέτηση λανθασμένων πολιτικών, βασισμένων στην ακραία λιτότητα και την έλλειψη οράματος για το μέλλον της ΕΕ σε μια πολιτική ένωση.

Οι εξελίξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία αποδεικνύουν ότι το πρόβλημα πίσω από την κρίση της ΕΕ δεν είναι τεχνικού χαρακτήρα – αλλά βαθύτατα πολιτικό. Η ΕΕ έχει πάψει να εμφανίζεται ως παράγοντας οικονομικής ανάπτυξης και ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας. Έχει γίνει συνώνυμο με την τιμωρητική πολιτική του πλούσιου Βορρά προς το φτωχότερο Νότο, η οποία οδήγησε σε ύφεση και μη βιώσιμα χρέη. Αυτό ενθάρρυνε την αναζωπύρωση των αντιευρωπαϊκών και εθνικιστικών ιδεών που ιστορικά έχουν αποδειχθεί άκρως καταστροφικές για την ήπειρό μας στο πρόσφατο παρελθόν.
Αν η ΕΕ αποτύχει να πείσει τους λαούς της ότι είναι αποφασισμένη να επιστρέψει στην ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την κοινωνική αλληλεγγύη, θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της κατάρρευσης, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Ένα νέο ευρωπαϊκό σχέδιο για την ανάπτυξη απαιτεί, πριν απ’ όλα, σαφείς πολιτικές αποφάσεις προκειμένου να τερματιστεί η μονομερής λιτότητα και να δοθεί και πάλι ελπίδα για τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

http://www.zeit.de/politik/ausland/2015-05/david-cameron-united-kingdom-european-union-calls/seite-3