ΑντιπροεδρίαΒίντεοΟμιλίες

«Η καλύτερη υπεράσπιση της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης είναι η διαρκής προσπάθεια για τον μετασχηματισμό της – Από τον Αλτιέρο Σπινέλι έως τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και από την Αριστερά μέχρι την κοινοβουλευτική δεξιά, για όλους τους Ευρωπαϊστές στόχος μας είναι οι “Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης”»

• Ομιλία στην Επετειακή Συνεδρίαση της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ελληνικής Βουλής, για τα 40 χρόνια της Ελλάδας στην ΕΕ

Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δημητρης Παπαδημούλης απεύθυνε  στην Επετειακή συνεδρίαση της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων που πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Γερουσίας της Ελληνικής Βουλής, με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).

H Βουλή των Ελλήνων, το Υπουργείο Εξωτερικών, η Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα διοργάνωσαν την ειδική αυτή συνεδρίαση της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, που μεταδόθηκε από τα κοινωνικά δίκτυα και από τον Τηλεοπτικό Σταθμό της Βουλής των Ελλήνων.
Εκτός από τον Δημήτρη Παπαδημούλη που εκπροσώπησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κεντρικές ομιλίες εκφώνησαν επίσης ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχοινάς και ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Αρμόδιος για τα Ευρωπαϊκά Θέματα, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.
Της διαδικασίας προέδρευσε ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Νικήτας Κακλαμάνης, ενώ λόγο απεύθυναν ακόμη ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Κωνσταντίνος Τασούλας και εκπρόσωποι των κομμάτων – Γιώργος Κουμουτσάκος (ΝΔ), Γιάννης Μπουρνούς (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ), Νίκος Καραθανασόπουλος (ΚΚΕ), Σοφία Σακοράφα (ΜΕΡΑ 25), Απόστολος Πανάς (ΚΙΝΑΛ) και Βασίλης Βιλιάρδος (Ελληνική Λύση).

Ακολουθεί η πλήρης ομιλία του Δημήτρη Παπαδημούλη:

«Kύριε Πρόεδρε της Βουλής,
κε Αντιπρόεδρε της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
κε Υπουργέ,
κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η φετινή χρονιά σηματοδοτεί την 40ή επέτειο της ένταξης της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ. Το 1981, η Ελλάδα γίνεται το δέκατο κράτος μέλος της ΕΟΚ, μετά την ολοκλήρωση μιας πολυετούς διαδικασίας, η οποία ξεκίνησε με την υποβολή της αίτησης για σύνδεση με τη νεοπαγή τότε ΕΟΚ τον Ιούνιο του 1959 και την υπογραφή της Συμφωνίας Σύνδεσης Ελλάδας – ΕΟΚ τον Ιούνιο του 1961.
Αυτή η διαδικασία «πάγωσε» για επτά χρόνια, με την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα, και ενεργοποιήθηκε εκ νέου μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974.

Μεσολάβησε μια 4ετής περίοδος συζητήσεων και διαπραγματεύσεων μέχρι την υπογραφή της Πράξης Προσχώρησης τον Μάιο 1979 στο Ζάππειο Μέγαρο, την επικύρωσή της από τη Βουλή των Ελλήνων στα τέλη Ιουνίου 1979 και την πλήρη ένταξη της Ελλάδας δύο χρόνια αργότερα, την 1η Ιανουαρίου 1981.

Προσωπικα, υποστηρίζω σταθερά από τότε, από τα νεανικά μου χρόνια, ότι η ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ ήταν μια ορθή επιλογή για λόγους κοινωνικούς, οικονομικούς, δημοκρατίας, αλλά και γεωπολιτικούς. Και ήταν ένα κομμάτι της ελληνικής Αριστεράς, που από τότε, είχε σταθερά ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Και νομίζω ότι αυτή η επιλογή, που τώρα υποστηρίζεται από το σύνολο σχεδόν του δημοκρατικού πολιτικού φάσματος στην Ελλάδα, είναι μια πολιτική που παρά τους κλυδωνισμούς, τις αδυναμίες, τις κρίσεις, τα ελλείματα και τα προβλήματα, είναι μια επιλογή που δικαιωθηκε.

Το ισοζύγιο αυτής της αποτίμησης, της 40χρονης συμμετοχής της Ελλάδας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, είναι θετικό.

Δεν έλειψαν βέβαια –και δεν ωφελεί να εξωραϊζουμε, και αμφισβητήσεις και περίοδοι κρίσεων, όπως η αμφισβήτηση της ικανότητας της ΕΕ να δώσει ικανοποιητικές  λύσεις στα ευρωπαϊκά προβλήματα. Όπως η οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, που τη βιώσαμε δραματικότερα από όλα τα κράτη μέλη. Ή η τρέχουσα προσφυγική κρίση, όπου διαπιστώνουμε και πάλι έλλειμμα επαρκούς ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς τις χώρες υποδοχης, όπως η Ελλάδα.

Η σημερινή κρίση της πανδημίας, όπως και η κρίση χρέους της προηγούμενης δεκαετίας, αναδεικνύει αδυναμίες και ελλείματα που υπογραμμίζει την ανάγκη η ΕΕ να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς την κοινωνική και πολιτική της ενοποίηση, με δημοκρατική εμβάθυνση και διαρκή ενίσχυση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η ΕΕ θα πρέπει κάθε μέρα και περισσότερο να αποδεικνύει στην πράξη και όχι στα λόγια, ότι είναι κάτι περισσότερο από μια ενιαία αγορά, από μια οικονομική περιοχή με πλήρη ελευθερία στην κίνηση κεφαλαίων, αγαθών και προσώπων.

Τον τελευταίο χρόνο, με επιταχυντή την πανδημία, έχουν επιτευχθεί βήματα που, πριν το ξέσπασμα της πανδημίας, φάνταζαν αδιανόητα. Όπως η δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης, η έκδοση κοινού χρέους της ΕΕ με ισχυρό το σκέλος των επιχορηγήσεων και όχι μόνο των δανείων προς τα αδύναμα κράτη-μέλη, ή η αναστολή των δημοσιονομικών κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας.

Προσωπικά, πιστεύω ακράδαντα και αυτό πιστεύει και το Ευρωκοινοβούλιο στη μεγάλη του πλειοψηφία, ότι η καλύτερη υπεράσπιση της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης είναι η διαρκής προσπάθεια για τον μετασχηματισμό της σε μια Ευρώπη πραγματικά ενοποιημένη, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη, με κυρίαρχο το στοιχείο της σύγκλισης και όχι των εντεινόμενων αποκλίσεων, ανισοτήτων ή και αποκλεισμών.

Σε αυτή την προσπάθεια, η Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο πλαίσιο προβληματισμού για τις αλλαγές και τις επιταχύνσεις που χρειάζεται η πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Έτσι ώστε να μειωθεί η απόσταση ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς εταίρους στην ΕΕ, αλλά και η απόσταση των ίδιων των Ευρωπαϊκών Θεσμών από τους Ευρωπαίους πολίτες.

Γιατί είναι σημαντικό να κερδίζουμε ολοένα και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων πολιτών στην ΕΕ και αυτό θα το πετύχουμε μόνο αν αποδεικνυόμαστε ιανοί να ακούμε και τις φωνές της κριτικής ή και της αμφισβήτησης που ζητούν περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη στα θέματα που αφορούν στην προσωπική τους ζωή.

Και εδώ έχουμε στάδιο δόξης λαμπρό να βελτιώσουμε τα πράγματα.
Να αναπτύξουμε, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εργαλεία και πολιτικές, ώστε το πρόσθετο χρέος που δημιουργεί η αντιμετώπιση της πανδημίας, με μια εκρηκτική αύξηση των δημόσιων δαπανών, να μην οδηγήσει σε νέα λιτότητα. Να μην αποτελέσει φρένο στις προσπάθειες ανάκαμψης των κοινωνιών μόλςι αφήσουμε πίσω μας την πανδημία. Και αυτό απαιτεί, όσο διαρκεί η ρήτρα γενικής διαφυγής, να δούμε τις αλλαγές που απαιτούνται στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης έτσι ώστε να μετασχηματιστεί σε ένα Σύμφωνο βιώσιμης σύγκλισης και ανάπτυξης, με ρεαλιστικές προσαρμογές στους κανόνες για τα ελλείμματα και το χρέος.
Αυτό για μια Ελλάδα που έχει σήμερα δημόσιο χρέος 209% του ΑΕΠ είναι κρίσιμο θέμα και πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο του πολιτικού και κοινωνικού διαλόγου.
Είναι ανάγκη επίσης να ξαναδούμε την εφαρμογή ενός «χρυσού κανόνα», ο οποίος θα εξαιρεί από τον υπολογισμό του ελλείμματος, όσες δημόσιες επενδύσεις σχετίζονται με την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, των ανισοτήτων και της φτώχειας.

Να δούμε έξυπνους τρόπους ελάφρυνσης, μετακύλισης στο μέλλον ή και διαγραφής –μερικής ή ολικής, του πρόσθετου δημόσιου κορονοχρέους που δημιουργεί η αντιμετώπιση της πανδημίας.
Να αξιοποιήσουμε παραγωγικά, μακριά από πελατειακά δίκτυα και προχειρότητες τα σημαντικά κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, ή και να τα αυξήσουμε αν αποδειχθεί ότι η ανθεκτικότητα της πανδημίας υπερβαίνει τις προβλέψεις ενός σχεδιασμού που έγινε πριν από περίπου ένα χρόνο.

Να ολοκληρώσουμε επιτέλους την Τραπεζική ένωση από την οποία λείπει ο τρίτος πυλώνας, που είναι το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εγγύησης Καταθέσεων (EDIS). Χωρις αυτό δεν μπορεί να υπάρξει τραπεζική ένωση και δεν μπορεί το ευρώ παίξει τον διεθνή του ρόλο. Και η Tραπεζική Ένωση πρέπει να συνοδευτεί από δημοσιονομική ενοποίηση, με αμοιβαιοποίηση του δημόσιου χρέους των κρατών-μελών. Όχι μια κι έξω λόγω πανδημίας, αλλά με μονιμότερη λογική.

Να καθορίσουμε έναν οδικό χάρτη και για τον τερματισμό των φορολογικών παραδείσων, εντός της ΕΕ, έτσι ώστε να περιορίσουμε τη μεγάλη φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή.
Να γίνουμε αποτελεσματικότεροι στην καταπολέμηση του μαύρου χρήματος, καθώς η ΕΕ μέχρι σήμερα στα φορολογικά σκάνδαλα και τα σκάνδαλα ξεπλύματος είναι ανεπαρκής.

 

Να κάνουμε περισσότερα για μια ευρωπαϊκή πολιτική στην αντιμετώπιση του προσφυγικού – μεταναστευτικού ζητήματος. Να προχωρήσει ο ευρωπαΊκ΄ςο πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων. Να μην επιτρέψουμε εντός της ΕΕ ριζικές υπονομεύσεις των κανόνων του κράτους δικαίου και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας όπως δυστυχώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή που μιλάμε, στην Ουγγαρία και την Πολωνία.

 

Και να μην ξεχνούμε ποτέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και με αυτό κλείνω, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας στίβος συνύπαρξης ανταγωνιστικών επιδιώξεων και συμφερόντων. Και πρέπει πάντοτε εκεί, να έχουμε το δικό μας εθνικό σχέδιο και να επιδιώκουμε γύρω από στόχους που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και τις δικές μας εθνικές επιδιώξεις, να οργανώνουμε συμμαχίες ικανές να μετατοπίζουν προς θετικές, προοδευτικές κατευθύνσεις, την ίδια την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Αναφέρθηκε πολλές φορές η συμβολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Και κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει, ακόμη κι αν ανήκει σε μια διαφορετική παράταξη από τον ιδρυτή της ΝΔ. Θα ήθελα να προσθέσω ένα ακόμη όνομα: Αλτιέρο Σπινέλι. Πολλά χρόνια πριν τον Ζαν Μονέ, ο Σπινέλι εξόριστος της δικτατορίας του Μουσολίνι στο νησάκι του Βεντοτένε, συνέγραψε το πρώτο σχέδιο Συντάγματος της Ενωμένης Ευρώπης. Και νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να μας οδηγεί, όλους τους Ευρωπαϊστές, από την Αριστερά μέχρι την κοινοβουλευτική δεξιά, σε ένα στόχο, που είναι οι “Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης”. Ευχαριστώ πολύ».

 

 

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

We are using cookies on our website

Please confirm, if you accept our tracking cookies. You can also decline the tracking, so you can continue to visit our website without any data sent to third party services.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο