«Το υβρεολόγιο και το όργιο λάσπης εναντίον του Δραγασάκη, έρχεται μετά από την ύβρη εναντίον και του Αλέξη Τσίπρα, πάλι από τον κύριο Κασσελάκη, ο οποίος τόλμησε να μιλήσει για μαύρα ταμεία χωρίς καμία απόδειξη ή στοιχείο, χωρίς να πάει στον εισαγγελέα ενώ κατήγγειλε και τον Αλέξη Τσίπρα ότι λίγο πολύ τον υπονομεύει»

Συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ tv και στην εκπομπή “Δεκατιανοί”, έδωσε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Ευρωβουλευτής της Αριστεράς (The Left) Δημ. Παπαδημούλης.

Απαντώντας στους δημοσιογράφους Γιάννη Πιτταρά και Γιώργο Γρηγοριάδη, ο Δημ. Παπαδημούλης αναφέρθηκε στις εξελίξεις στον πάλαι ποτέ ΣΥΡΙΖΑ, μετά και την πρόσφατη ηχηρή αποχώρηση του Γιάννη Δραγασάκη, αλλά και για τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις στον χώρο της Αριστεράς και των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων, που πρέπει να δρομολογηθούν απέναντι στην ακροδεξιά άνοδο και το καθεστώς Μητσοτάκη.

Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη:

[ Γιάννης Πιτταράς ]: Πολλές οι εξελίξεις εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα είχατε και μια παρέμβαση εσείς. Ήταν πολύ ηχηρή η αποχώρηση, να το πω έτσι, του κυρίου Δραγασάκη με πολλές αιχμές και στην ηγεσία. Και εσείς κάνατε μια ανάρτηση κάτω από την ανάρτηση του κυρίου Δραγασάκη, όπου ουσιαστικά του λέτε μπράβο γι αυτά που έγραψε και είπε, για το περιεχόμενο δηλαδή. Τι είναι αυτό που συμβαίνει εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ;

[ Δημ. Παπαδημούλης ]: Ο Γιάννης Δραγασάκης είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, με αποδοχή και εκτίμηση από φίλους και αντιπάλους. Χθες υπέστη μετά την ανακοίνωση της αποχώρησής του και από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, μια άθλια επίθεση λάσπης. Και δεν εννοώ μόνο τα τρολ στο διαδίκτυο. Εννοώ την επίσημη ανακοίνωση της Κουμουνδούρου. Να παραδίδει μαθήματα αριστεροσύνης στον Γιάννη Δραγασάκη, που έχει πάνω από μισόν αιώνα στην Αριστερά, ο κ. Κασσελάκης; Σηκώνω τα χέρια ψηλά.

Αυτό που θα ήθελα να προσθέσω και να πάμε μετά στα ουσιώδη και στα σοβαρά είναι ότι ένας πρώην υποστηρικτής και θαυμαστής του Μητσοτάκη, ο κ. Κασσελάκης, πάει πολύ να δίνει μαθήματα αριστεροσύνης στον Γιάννη Δραγασάκη και σε όσους -και είμαστε χιλιάδες, συνδιαμορφώσαμε και υπηρετήσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ, και τον κάναμε από ένα κόμμα του 3 με 5%, ένα κόμμα που με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα κυβέρνησε τον τόπο.

Αυτό το υβρεολόγιο και το όργιο λάσπης εναντίον του Γιάννη Δραγασάκη, έρχεται μετά από μια ύβρη και εναντίον του Αλέξη Τσίπρα, πάλι από τον κύριο Κασσελάκη, ο οποίος τόλμησε να μιλήσει για μαύρα ταμεία χωρίς καμία απόδειξη, χωρίς κανένα στοιχείο, χωρίς να πάει στον εισαγγελέα και επίσης κατήγγειλε τον Αλέξη Τσίπρα ότι λίγο πολύ τον υπονομεύει.

Υπάρχει μια πιεστική ανάγκη στην κοινωνία που μας έρχεται από παντού, σε όσους ανήκουμε σε αυτό που λέμε προοδευτικό χώρο, Αριστερά, Κεντροαριστερά: Η ανάγκη να υπάρξει μια αντίρροπη δύναμη, μια εναλλακτική δύναμη απέναντι στην κυβέρνηση της Δεξιάς, στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και έρχεται σε μια στιγμή που έχει υποστεί και ένα γερό χτύπημα η κυβερνητική πολιτική και η Νέα Δημοκρατία.

 

[ Γιάννης Πιτταράς ]: Ναι αλλά προϋποθέσεις υπάρχουν για να γίνει αυτό το εγχείρημα και να έχει επιτυχία;

 

[ Δημ. Παπαδημούλης ]: Κοιτάξτε, υπάρχει πρώτα απ όλα η πιεστική ανάγκη. Το ζητούν οι καιροί, το ζητάει ο κόσμος και είναι και στοιχείο ισορροπίας του πολιτεύματος – καλό για τη δημοκρατία το να υπάρχει εναλλακτική. Για να γίνει αυτό, πρέπει να ξεκινήσουμε από την ουσία και όχι από τα πρόσωπα.
Ας πάρουμε το παράδειγμα και άλλων χωρών: Δυνάμεις που θέλουν να διαμορφώσουν μια εναλλακτική πρόταση, το πρώτο που κάνουν και πρέπει να γίνει είναι εναλλακτικό πρόγραμμα. Διαπίστωση συγκλίσεων.

 

[ Γιάννης Πιτταράς ]: Είναι όμως και θέμα προσώπων. Ο κ. Κασσελάκης, για παράδειγμα, θα μπορούσε να έχει ρόλο και συμμετοχή σε αυτό το εγχείρημα;

 

[ Δημ. Παπαδημούλης ]: Τα πράγματα πρέπει να μπουν στη σωστή σειρά: Τι θέλουμε να κάνουμε; Πώς θα κυβερνήσουμε και πώς θα πείσουμε τους ανθρώπους ότι θα κυβερνήσουμε καλύτερα από την κυβέρνηση που έπεσε από το 41 στο 28% και θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο με αυτά που κάνει; Μετά έρχονται οι διαδικασίες για τα πρόσωπα. Διαφορετικά, είναι απλώς “μουσικές καρέκλες”. Όταν ξεκινάει κάποιος με το “ναι, να το δούμε, αλλά το βασικό είναι να είμαι εγώ καπετάνιος, να είμαι εγώ αρχηγός”, έτσι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα.

 

[ Γιώργος Γρηγοριάδης ]: Εσείς μιλάτε τώρα για ένα νέο κόμμα, για ένα νέο σχηματισμό, ο οποίος θα προέλθει από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ; Γιατί ας πούμε, έχουμε την Νέα Αριστερά, η οποία είναι μια τέτοια προσπάθεια. Θα είναι λοιπόν ένας ευρύτερος συνασπισμός που θα έχει μέσα τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ή μιλάτε για ένα καινούργιο κόμμα, όπως γράφει και ο κύριος Δραγασάκης: “οι εξελίξεις κάνουν αναγκαίο ένα νέο μαζικό λαϊκό κόμμα της Αριστεράς”;

 

[ Δημ. Παπαδημούλης ]: Η πρόκληση, κύριε Γρηγοριάδη είναι διπλή. Πρώτον, χρειάζεται μια ενωτική ανασύνθεση στον χώρο της Αριστεράς για να φτιαχτεί ένα κόμμα μαζικό, λαϊκό, ευρύχωρο της Αριστεράς,. Και η δεύτερη.

καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ του κυρίου Κασσελάκη απομακρύνεται οριστικά και αμετάκλητα από κάθε έννοια αριστεράς, συλλογικότητας και σοβαρότητας. Και δεύτερον…

 

[ Γιάννης Πιτταράς ]: Αυτό ρώτησα πριν: Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Κασσελάκη θα μπορούσε να έχει ενεργό ρόλο σε αυτή την υπόθεση;

 

[ Δημ. Παπαδημούλης ]: Θα σας απαντήσω αφού πω και το δεύτερο. Η μια πρόκληση λοιπόν, είναι αυτή: Ενωτική ανασύνθεση – και νομίζω ότι η δήλωση του Γιάννη Δραγασάκη είναι σημαντική. Εγώ θα προτιμούσα να έχει κάνει γρηγορότερα αυτή την κίνηση, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ και μπράβο του. Η πρόκληση είναι μπροστά μας.
Η δεύτερη πρόκληση τώρα, είναι ευρύτερες δημοκρατικές δυνάμεις να επιδιώξουν όχι με τη μορφή ενός κόμματος, αλλά με τη μορφή ενός συνασπισμού κομμάτων, όπως γίνεται στη Γαλλία και σε άλλες χώρες, να διαμορφώσουν μια πειστική εναλλακτική που να έχει κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα και κοινό υποψήφιο πρωθυπουργό.

Από εκεί και πέρα, μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δυνάμεις, στελέχη, χιλιάδες άνθρωποι -όχι μόνο γνωστοί και επώνυμοι, αλλά σε όλη την πυραμίδα του κόμματος και στους ψηφοφόρους του, που είναι αριστεροί και αριστερές, οι οποίοι συμμερίζονται αυτά που είπε χθες ο Γιάννης Δραγασάκης και λέγαμε κάποιους μήνες πριν νωρίτερα, άλλοι. Τους καλώ να αναλάβουν το βάρος της προσωπικής τους ευθύνης με βάση τις αξίες τους και τη διαδρομή τους. Και μετά από αυτό το λουτρό λάσπης που έγινε και στο Γιάννη Δραγασάκη χθες, με ευθύνη και εντολή της ηγεσίας, γιατί είναι φανερό ότι τα τρολς μετέφρασαν επί το υβριστικό την επίσημη ανακοίνωση του κόμματος, νομίζω -χωρίς να υποδεικνύω τίποτα, ότι και ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να παραμένει σιωπηλός.

Πριν τρεις ημέρες έπαψα να είμαι ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.  Έχω πει ότι είμαι πια οριστικά μακριά από αξιώματα, θα συνεχίσω να παλεύω όμως για τις ίδιες αξίες. Με το Γιάννη τον Δραγασάκη, πριν 36 χρόνια κάναμε ένα κοινό πρόγραμμα και ενώθηκαν το κόμμα του Χαρίλαου Φλωράκη με το κόμμα του Λεωνίδα Κύρκου και τους ΠΑΣΟΚογενείς της περιόδου. Λάζαρης, Τάκης κτλ. Μια τέτοια πρόκληση στις νέες συνθήκες με τη νέα γενιά μπροστά είναι το ζητούμενο της εποχής.