«Ως Ευρωπαϊκή Αριστερά, οφείλουμε με πειστικό και ελκτικό τρόπο να κάνουμε πιο εύληπτο το δικό μας σχέδιο και όραμα για μια πιο ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη – Στην κούρσα του παγκόσμιου ανταγωνισμού, χρειάζονται βήματα εμβάθυνσης της πολιτικής ενοποίησης»

Συνέντευξη στο ΡΙΚ Κύπρου και την εκπομπή «Από Μέρα σε Μέρα», έδωσε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής της Αριστεράς, Δημήτρης Παπαδημούλης. Απαντώντας στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου, Ανδρέα Καλλιστράτη, ο ευρωβουλευτής της Αριστεράς μίλησε για το διακύβευμα των ευρωεκλογών του Ιουνίου και τον κίνδυνο ανόδου της ακροδεξιάς, το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μεταξύ άλλων, ανέφερε:

Η συμμετοχή στις ευρωεκλογές του Ιουνίου

 

«Ο κόσμος να μετάσχει στις εκλογές. Ιδιαίτερα η νέα γενιά, οι γυναίκες, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι να μην τσιμπήσουν στην εύπεπτη θεωρία ότι ‘με την αποχή στέλνεις ένα μήνυμα’. Η αποχή αφήνει τους άλλους να αποφασίζουν για αυτούς χωρίς αυτούς.

 

Το δεύτερο πράγμα που θα ήθελα να σημειώσω, είναι να σκεφτούν τι θα ψηφίσουν. Όχι μόνο ποιο κόμμα και ποια παράταξη. Αλλά και τα πρόσωπα, εάν κάνουν δηλαδή για αυτή τη δουλειά. Γιατί κάποιος μπορεί να είναι σελέμπτριτι αλλά να μην κάνει για ευρωβουλευτής.Οι ευρωβουλευτές είμαστε και πρεσβευτές της χώρας μας. Εάν θέλουμε να ανεβάσουμε σκαλιά την θέση της Ελλάδας ή της Κύπρου, θα πρέπει να στείλουμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανθρώπους που θα μπορέσουν να ανεβάσουν σε επιδραστικότητα τις χώρες τους μέσα από την δουλειά τους».

 

Η άνοδος της ακροδεξιάς και η αποτυχία της ευρωπαϊκής ελίτ

 

«Η ευρωπαϊκή ηγεσία και κυρίως η κα Φον ντερ Λάιεν είναι κατώτερη των περιστάσεων. Υπηρετεί περισσότερο τα συμφέροντα μιας γερμανικής δεξιάς παρά τα συμφέροντα της ενωμένης Ευρώπης. Η κα Φον ντερ Λάιεν συνιστά οπισθοδρόμηση σε σχέση με την Προεδρία Γιούνκερ, που προέρχεται από την ίδια πολιτική οικογένεια, και μίλια πίσω από την Προεδρία της Κομισιόν του Ντελόρ.

 

Η άνοδος της ακροδεξιάς τροφοδοτείται από την αποτυχία της κυβερνώσας δεξιάς και της ευρωπαϊκής ελίτ να αντιμετωπίσει κεντρικά ζητήματα, όπως είναι το μεγάλο πρόβλημα των ανισοτήτων και η εμβάθυνση της πολιτικής ενοποίησης με μια πιο ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη. Αλλά και η αποτυχία δημιουργίας μιας πραγματικής ευρωπαϊκής πολιτικής για το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Πάνω σε αυτά, η προπαγάνδα της ακροδεξιάς και οι εύκολες απαντήσεις του τύπου ‘για τις ανισότητες, φταίνε οι ξένοι που παίρνουν τις δουλειές’ πιάνουν τόπο.

 

Επιπλέον και εάν θέλουμε να κοιτάμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη, οφείλεται στο έλλειμμα της αριστερής και της προοδευτικής παράταξης (Αριστερά, Σοσιαλιστές, Πράσινοι) να δώσουν με ένα πειστικό και ελκτικό τρόπο το δικό μας σχέδιο και όραμα για την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Στην κούρσα του παγκόσμιου ανταγωνισμού (με Κίνα, ΗΠΑ και άλλες ανερχόμενες δυνάμεις που τρέχουν με υψηλές ταχύτητες), η Ευρώπη γερνά και δεν προχωρά την πολιτική της ενοποίηση, κάνοντας είτε σημειωτόν είτε σε ορισμένα θέματα και βήματα πίσω».

 

Το Κυπριακό

 

«Χάθηκε μια ευκαιρία, αυτή είναι η άποψη που κυριαρχεί μετά την αποτυχία της προσπάθειας στο Γκραν Μοντανά. Η ηγεσία Ερντογάν εκμεταλλεύεται αυτό το κλίμα για να προβάλλει -κόντρα στις αποφάσεις του ΟΗΕ- την λύση των δύο κρατών. Κάτι τέτοιο, δηλαδή η εδραίωση της διχοτόμησης με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ολοφάνερα δεν αποτελεί λύση.

 

Είναι φανερό ότι ο χρόνος δουλεύει σε βάρος της λύσης. Όσοι θέλουμε μια νέα κινητικότητα για το Κυπριακό, μην περιμένουμε ότι θα έρθει αυτομάτως στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον ΟΗΕ. Όσοι θέλουμε μια λύση με τις προδιαγραφές του ΟΗΕ, πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες για να δημιουργηθεί μια νέα κινητικότητα. Και μην υποτιμάμε την ισχύ του φιλοτουρκικού λόμπι στις Βρυξέλλες».

 

Επαναπροσέγγιση Ελλάδας-Τουρκίας και ευρωτουρκικές σχέσεις

 

«Τα ήρεμα νερά και οι χαμηλοί τόνοι που επικρατούν το τελευταίο διάστημα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, είναι κάτι θετικό. Βοηθά επίσης την οικονομία και τον τουρισμό. Ωστόσο, για να μην έχουμε παλινδρόμηση και επιστροφή σε ακραία ρητορική και δηλώσεις, θα χρειαστεί να δρομολογηθούν τα πράγματα όπως προβλέπει το διεθνές Δίκαιο – συνυποσχετικό και προσφυγή στη Χάγη, που ήταν η γραμμή που χάραξαν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου πριν μερικές δεκαετίες και αποτελεί εθνική γραμμή.

 

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις πρέπει να γίνουν μέρος της ευρωτουρκικής, με μια κατεύθυνση ειρηνικής επίλυσης της μείζονος διαφοράς, που είναι θαλάσσιες ζώνες/υφαλοκρηπίδα. Αλλά το Κυπριακό θα πρέπει να είναι στα θέματα που πρέπει να λυθούν και όχι να θεωρηθούν παγιωμένη σύγκρουση. Γιατί παγιωμένη σύγκρουση σημαίνει οριστική διχοτόμηση. Ποτέ το Κυπριακό στο ράφι».

 

Αποτίμηση της κοινοβουλευτικής διαδρομής ύστερα από τρεις θητείες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και 10 χρόνια στην Αντιπροεδρία

 

«Την παρουσία μου όλα αυτά τα χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα την αποτιμήσουν οι πολίτες. Ως αριστερός ευρωπαϊστής, προσπάθησα να εκπροσωπήσω όσο καλύτερα μπορούσα και την πατρίδα μου, την Ελλάδα, και την ιδέα μιας ισχυρής, ενωμένης, δημοκρατικής, φιλειρηνικής και κοινωνικής Ευρώπης.

 

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπήρξε για μένα ένα μεγάλο σχολείο. Εάν είσαι από την Κύπρο ή την Ελλάδα και ταυτόχρονα εκπροσωπείς μια μικρή Πολιτική Ομάδα, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Αριστερά, χρειάζεσαι πολλαπλάσια προσπάθεια, μεγαλύτερες ικανότητες, πιο πολλή αφοσίωση και εργατικότητα για να χτίσεις ένα κύρος και μια επιδραστικότητα, σε σχέση με ένα Γερμανό ευρωβουλευτή της δεξιάς».