Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Ευρωβουλευτής της Αριστεράς, Δημήτρης Παπαδημούλης, έδωσε συνέντευξη στο Attica TV και στην εκπομπή Γεγονότα 2.0 με τον Νίκο Μελιγγώνη, στον απόηχο του καταδικαστικού ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου για το Κράτος Δικαίου και  την Ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα.

Μιλώντας τόσο για την προσωπική του πορεία στην πολιτική όσο και για τις πολιτικές εξελίξεις ενόψει των επερχόμενων Ευρωεκλογών, ο Δημ. Παπαδημούλης αναφέρθηκε επίσης στο ρόλο που θα διαδραματίσει η Νέα Αριστερά, που «στις σύγχρονες συνθήκες αποτελεί μια ελπίδα για μια ανασύνταξη και ανασύνθεση του ευρύτερου αριστερού και προοδευτικού χώρου».

Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη:

[Γ. Μελιγγώνης] Λοιπόν, καλωσορίζω τον κύριο Δημήτρη Παπαδημούλη, Αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ευρωβουλευτή της Αριστεράς. Καλησπέρα. Καλώς ήρθατε.

 

 [Δημ. Παπαδημούλης] Καλώς σας βρήκα.

 

[Γ. Μελιγγώνης] Σε τέσσερις μήνες έχουμε ευρωεκλογές, για σας κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο. Έτσι έχετε πει πολύ πριν τη διάσπαση, πολύ πριν, αμέσως μετά τις προηγούμενες ευρωεκλογές, ότι αυτή θα είναι η τελευταία σας θητεία.Επιμένετε φαντάζομαι…

 

 [Δημ. Παπαδημούλης] Ναι, είναι μια απόφαση που έχω πάρει εδώ και χρόνια. Ολοκληρώνω μια διαδρομή τριών θητειών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και δέκα χρόνια συνεχόμενης επανεκλογής μου στη θέση του αντιπροέδρου, με ποσοστά της τάξης του 75%. Αξιολογούμαι από ευρωπαϊκούς θεσμούς στους δέκα πιο επιδραστικούς ευρωβουλευτές από το σύνολο των 705. Καθόλου εύκολο για έναν που προέρχεται από μικρή χώρα και μικρή πολιτική ομάδα.
Αφήνω μια παρακαταθήκη. Προσπάθησα να συνεχίσω μια παράδοση αριστερού ευρωπαϊσμού που την εγκαινίασε ο Λεωνίδας Κύρκος και στη συνέχεια ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης.
Και επειδή πιστεύω έμπρακτα στην ανανέωση, νομίζω ότι πράττω ορθά που ολοκληρώνω όχι μόνο την κοινοβουλευτική μου διαδρομή, αλλά και μια πενηντάχρονη σχεδόν πορεία στην ηγεσία του νεολαιίστικου και φοιτητικού κινήματος, είτε κομματικών φορέων της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Βλέπω ήδη τον εαυτό μου στον ρόλο του υποστηρικτή και του απλού μέλους, γιατί νομίζω ότι δε χρειάζεται να είμαστε κολλημένοι με τις καρέκλες, ακόμη κι αν αυτές είναι αιρετές, ακόμη κι αν αυτές μας τις δίνουν οι πολίτες με υψηλή στήριξη. Εγώ στις τελευταίες ευρωεκλογές βγήκα μακράν πρώτος ευρωβουλευτής του τότε ΣΥΡΙΖΑ και οι πολίτες θα κρίνουν.
Κάτι για το οποίο νιώθω υπερήφανος, είναι ότι ακόμη και οι πιο φανατικοί μου πολιτικοί αντίπαλοι -διότι αυτό είναι θεμιτό σε μια δημοκρατία να υπάρχει πολιτική αντιπαλότητα- δεν αμφισβήτησαν ποτέ την εντιμότητά μου, τη συνέπειά μου, την ακεραιότητά μου και τη διάθεσή μου να υπερασπίζομαι στην ΕΕ και στο Ευρωκοινοβούλιο, και τις απόψεις της παράταξής μου και τα ελληνικά συμφέροντα.

 

 [Γ. Μελιγγώνης] Άρα, με βάση όσα είπατε, επειδή είναι γνωστό ότι έχετε αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι στηρίζετε τη Νέα Αριστερά, αυτή τη στιγμή παίρνω συνέντευξη από υποστηρικτή και μέλος της Νέας Αριστεράς, όχι από στέλεχος της Νέας Αριστεράς; Δεν θα σας δούμε σε κάποιο ψηφοδέλτιο;

 

 [Δ. Παπαδημούλης] Υποστηρίζω την Αριστερά, ανήκω στην Αριστερά, αλλά δεν είμαι, ούτε θέλω να είμαι στο τιμόνι της Νέας Αριστεράς. Όπως είπα πριν ενάμιση χρόνο πριν τη διάσπαση, για ποιο δεν θέλω να είμαι ούτε στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι και τώρα δεν πρόκειται να διεκδικήσω ούτε θέσεις σε κοινοβουλευτικά έδρανα εθνικά, ούτε σε ευρωπαϊκά, ούτε υψηλό κομματικό πόστο. Ο ρόλος του απλού μέλους και του απλού υποστηρικτή είναι νομίζω πάρα πολύ τιμητικός, μετά από πενήντα χρόνια ενεργής διαδρομής που συνδύασα και επάγγελμα με πολιτική ενασχόληση. Γιατί ξεκίνησα από ένα πολύ μικρό και πρωτοπόρο κατά την ταπεινή μου γνώμη κόμμα και τη νεολαία του, τον Ρήγα Φεραίο και το ΚΚΕ Εσωτερικού, στο οποίο χρωστάμε πολλά: αριστερός, ευρωπαϊκός προσανατολισμός, δημοκρατία, συμμαχίες, αυτονομία των κινημάτων… πάρα πολλές ιδέες που τις αποδέχτηκαν πολλοί. Θυμίζω ότι όταν μπήκαμε στην τότε ΕΟΚ, το σύνολο των υπολοίπων δυνάμεων του λεγόμενου προοδευτικού χώρου ήταν εναντίον της ένταξής μας. Γι’ αυτ΄’ο, δεν θύμισα τυχαία δυο ονόματα: Λεωνίδας Κύρκος και Μιχάλης Παπαγιαννάκης.

 

 [Γ. Μελιγγώνης] Λένε όμως πολλοί ότι ενώ είναι αδιαμφισβήτητη η “σπορά” του ΚΚΕ Εσωτερικού στον δημόσιο διάλογο, στην εξέλιξη του πώς βλέπουν οι πολίτες στην πολιτική κλπ, ότι αυτό δεν δικαιώθηκε ποτέ εκλογικά. Θυμάστε τον Λεωνίδα Κύρκο να λέει (και η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος φανταζόταν πολύ όταν του το λεγες αυτό) ότι “μας αγαπάνε αλλά δεν μας ψηφίζουν”, να του λέει ο Καραμανλή “είσαι σε λάθος κόμμα, σε λάθος χώρα, σε λάθος εποχή”.

 [Δ. Παπαδημούλης] Τα έχω ζήσει αυτά, δεν τα θυμάμαι απλώς. Kαι τα έχω ζήσει και με τις ωδίνες της απογοήτευσης, ειδικά όταν είσαι νέος. Θέλω να πιστεύω ότι η Νέα Αριστερά, που στις σύγχρονες συνθήκες αποτελεί μια ελπίδα για μια ανασύνταξη και ανασύνθεση του ευρύτερου αριστερού και προοδευτικού χώρου, θα καταφέρει να έχει έναν πιο αποτελεσματικό συνδυασμό νέων σύγχρονων ιδεών με μια πιο μ έναν πιο αποτελεσματικό θερισμό από αυτή τη “σπορά”.
Πιστεύω ότι το αποτέλεσμα της νέας Αριστεράς στις ευρωεκλογές θα είναι σημαντικά ψηλότερο από τις τρέχουσες δημοσκοπήσεις. Γιατί βλέπω μια σοβαρή ανεπάρκεια του ΠΑΣΟΚ στο να δημιουργήσει ένα ρεύμα υπέρ του. Και επίσης γιατί βλέπω μια συνεχιζόμενη, πτωτική πορεία και απομάκρυνση του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία Κασελάκη από κάθε έννοια Αριστεράς, αλλά και μια απομάκρυνση του από έννοιες της συνοχής, της αξιοπιστίας, της σαφήνειας.
Προβλέπω ότι μετά τις ευρωεκλογές και με γόνιμο ρόλο για την Νέα Αριστερά, θα ενταθεί μια κινητικότητα ανασύνθεσης. Και μόνο η ενόχληση, η εχθρότητα με την οποία αντιδρά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η αλλεργία με την οποία αντιδρά η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σε μια απλή συζήτηση, σε έναν απλό δημόσιο διάλογο τριών ηγετικών στελεχών αυτών των χώρων, δείχνει πόσο αντίθετη είναι η ηγεσία των δύο αυτών χώρων με το κοινωνικό ζητούμενο, που είναι ότι κάτι πρέπει να γίνει στην αντιπολίτευση. Με αξιοπιστία, με σοβαρότητα, με συνοχή, όχι με πρόχειρες συγκολλήσεις. Για να μπει ένα φρένο σε αυτή τη μονοκρατορία της Νέας Δημοκρατίας, η οποία οδηγεί σε λάθος κατεύθυνση, τροφοδοτεί αλαζονεία, τροφοδοτεί μονομέρεια και κυρίως τροφοδοτεί τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Στην Ελλάδα ο πληθωρισμός στα τρόφιμα είναι 50% πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό όρο. Ευρωπαϊκό ρεκόρ! Στην Ελλάδα το βρεφικό γάλα πουλιέται τρεις φορές παραπάνω από τη Σουηδία της ίδιας μάρκας, όταν στη Σουηδία υπάρχει τριπλάσιος μισθός από την Ελλάδα, δηλαδή εννιά φορές παραπάνω με όρους αγοραστικής δύναμης.
Και για πρώτη φορά μετά την πτώση της δικτατορίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με μια μεγάλη πλειοψηφία από πέντε πολιτικές ομάδες -οι Φιλελεύθεροι του Μακρόν, οι Πράσινοι, οι Σοσιαλιστές, οι Αριστεροί και κάμποσοι του ΕΛΚ, αυτού του πολιτικού χώρου που στεγάζει τη Νέα Δημοκρατία- ψήφισαν ένα ψήφισμα το οποίο λέει πικρές και σκληρές αλήθειες, επικρίνοντας τα κακώς κείμενα στην Ελλάδα που γίνονται με ευθύνη Μητσοτάκη. Και με ενοχλεί πολύ να ακούω υπουργούς όπως ο κ. Κύρτσος, πασοκογενείς να εμφανίζουν ως ανθέλληνες όσους το ψήφισαν. Δηλαδή τι είναι ο Μακρόν ανθέλληνας; Οι Έλληνες βουλευτές που το ψηφίσαμε είμαστε ανθέλληνες; Τέτοια πράγματα λεγόντουσαν επί χούντας.

Πρέπει να δούμε τα πράγματα στον καθρέπτη και να καταλάβουμε ότι δεν είναι σοβαρό επιχείρημα το να λέει κανείς ότι μισεί τον Μητσοτάκη και την Ελλάδα ο Μακρόν! Όταν ο Μητσοτάκης την ίδια ώρα προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο Έλληνας Μακρόν! Ας σοβαρευτούμε και ας δούμε ότι αυτό το ψήφισμα είναι ένα καμπανάκι που πιέζει και υποχρεώνει την Ελλάδα και συγκεκριμένα την κυβέρνηση, γιατί αυτή, δια πράξεων και παραλείψεων, ευθύνεται γι αυτό το ψήφισμα. Παρακολουθήσεις, εχθρικές ενέργειες εναντίον της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, η Δικαιοσύνη δεν έχει ασκήσει ούτε μία δίωξη 17 μήνες τώρα για τις παρακολουθήσεις, ενώ έχει απειλήσει και καλεί αυτούς που προσπάθησαν να βρουν τι έγινε με το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων… και ο κατάλογος είναι μακρύς: Το έγκλημα στα Τέμπη και η προσπάθεια να προστατευτούν οι πάντες, Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να λέει στη χαροκαμένη μάνα “πήγαινε στην εκκλησία” και να απαντάει εχθές με γραπτή ανακοίνωση η ηγεσία των Ελλήνων δικαστών χρησιμοποιώντας εισαγωγικά για την τραγωδία των Τεμπών… Ντροπή.

 

 [Γ. Μελιγγώνης] Πριν όμως είχαμε δω τον κύριο Κεφαλογιάννη, επίσης πεπειραμένο ευρωβουλευτή, ο οποίος είπε ότι, τέλος πάντων, τέσσερις μήνες ακριβώς πριν τις ευρωεκλογές, ε, οι πολιτικές ομάδες μπορεί να λένε και μια κουβέντα παραπάνω και ότι πάνω κάτω, έχετε μπει σε διάταξη μάχης πια.

 

 [Δημ. Παπαδημούλης] Κοιτάξτε, αυτό το επιχείρημα δεν ισχύει. Γιατί δεν εξηγεί γιατί 7 ευρωβουλευτές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος υπερψήφισαν αυτό το ψήφισμα. Γιατί έξι ευρωβουλευτές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, παρά τη σκληρή πειθαρχία που προσπάθησε να επιβάλλει ο Βέμπερ, αρνήθηκαν να το καταψηφίσουν. Γιατί όλοι οι ευρωβουλευτές σχεδόν, το 95% της ευρωομάδας του το υπερψήφισαν; Τι είναι όλοι αυτοί; Ανθέλληνες, Κακοί άνθρωποι, Εχθροί του Μητσοτάκη;

 

 [Γ. Μελιγγώνης] Πάντως ο Βέμπερ σήμερα, στην εκδήλωση που συνδιοργάνωσε το ΕΛΚ με τη Νέα Δημοκρατία, είπε ότι στην Ελλάδα η Ελλάδα είναι παράδειγμα για το κράτος δικαίου κλπ κλπ.

 

 [Δημ. Παπαδημούλης] Καθόλου πειστικά. Και δεν πείθουν ούτε τους δικούς του ευρωβουλευτές.

 

[Γ. Μελιγγώνης]  Εσείς βρεθήκατε στο στόχαστρο, το λέω γιατί το καταγγείλατε κιόλας, δημοσιευμάτων σχετικά με το ότι δεν ήσασταν εκεί για να ψηφίσετε…

 

[Δημ. Παπαδημούλης] Το ψήφισμα αυτό, το συνυπογράφω, το συνυπέγραψα. Και επί χρόνια με κατήγγειλαν ότι περίπου πρωτοστατούσα και οργάνωνα, ως ο ηγέτης, αυτό το μπλοκ. Θυμόσαστε όλη αυτή την προπαγάνδα, με πολλά ψέματα, ότι τάχα μου εγώ σταμάτησα την κοινοτική χρηματοδότηση του φράχτη στον Έβρο, παραμονές των εκλογών, τον Μητσοτάκη…

 

[Γ. Μελιγγώνης]  …και την περίφημη “τροπολογία Παπαδημούλη”….

 

[Δημ. Παπαδημούλης] Ωραία λοιπόν, μπήκε στην άκρη η “τροπολογία Παπαδημούλη”. Ας μας πει ο κύριος Μητσοτάκης σήμερα, έχει πάρει ή έχει πιθανότητα να πάρει έστω ένα ευρώ από κοινοτική χρηματοδότηση για τον φράχτη στον Έβρο; Οι Έλληνες φορολογούμενοι τον πληρώνουν τον πανάκριβο αυτό φράχτη με τις απευθείας αναθέσεις! Τεράστια ψέματα… Ακούω λοιπόν, τις υπερβολές ότι “ο Παπαδημούλης με τρεις τέσσερις άλλους και μια Ολλανδή φιλελεύθερη, τη γνωστή κυρία Σοφία  Ιν’τ Βελτ, σέρνουμε από τη μύτη όλο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο”. Ευχαριστώ για την τιμή, αλλά τέτοιες μυθικές δυνάμεις δεν έχω. Προχθές άκουσα το εντελώς ανάποδο. Ενώ είχα ενημερώσει ότι για σοβαρούς λόγους υγείας θα απουσιάσω αυτή την εβδομάδα –ίσως ήταν η μόνη φορά- από ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το ξέραν όλοι, άκουσα -και από Συριζαίους, το επιχείρημα ότι “ο Παπαδημούλης έλειψε από την ψηφοφορία” (για το ψήφισμα που συνυπογράφει και που εργάστηκε χρόνια γι αυτές τις ιδέες) δήθεν “γιατί ήθελε να κάνει πλάτες στο Μητσοτάκη!”
Και το είπαν αυτό ανώνυμοι συκοφάντες και κάποια sites του διαδικτύου που κατά τα άλλα στηρίζουν το ΣΥΡΙΖΑ και υμνούν τον Στέφανο Κασελάκη.
Λοιπόν, αναγκάστηκα να ενημερώσω και δημόσια για την κατάσταση της υγείας μου που το επέβαλε.
Αλλά αυτοί που έκαναν αυτές τις αθλιότητες και αυτές τις βρωμιές γνώριζαν γιατί στον τίτλο γραφαν “ο Παπαδημούλης απουσίαζε για να κάνει πλάτες στο Μητσοτάκη” και στα ψιλά γράφανε.ότι “έχει ενημερώσει ότι έλειψε για λόγους υγείας”. Αυτό το θεωρώ ντροπή και θα περίμενα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και από τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τον Κώστα Αρβανίτη και την Έλενα Κουντουρά, που με πήραν κατ’ ιδίαν να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους και να μου καταγγείλουν αυτές τις μεθοδεύσεις, να τολμήσουν δημόσια να αποδοκιμάσουν αυτό το διαδικτυακό βόρβορο από ανώνυμους, θλιβερούς συκοφάντες. Το οφείλουν και δεν το έχουν κάνει ακόμη.
Για μένα και αυτή η βρωμιά και αυτή η αθλιότητα που δεν σέβονται ένα πρόβλημα υγείας γνωστό, δείχνει ότι πορεύομαι με συνέπεια, με εντιμότητα και με ακεραιότητα. Γιατί δεν είναι δυνατόν να ενορχηστρώνω τόσα χρόνια την ανθελληνική εκστρατεία, όπως ισχυρίζεται η προπαγάνδα Μητσοτάκη, που περίπου μου αποδίδει μαγικές ικανότητες -να συνασπίζονται 330 ευρωβουλευτές επειδή ργώ κινώ τα νήματα με μια Ολλανδή συνάδελφο- και την ίδια ώρα κάποιοι άθλιοι, κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία τους να με εμφανίζουν ως αβανταδόρο του Μητσοτάκη.

Εγώ μέχρι το τέλος της κοινοβουλευτικής μου διαδρομής και μέχρι το τέλος της ζωής μου θα συνεχίσω να είμαι ένας αριστερός δημοκράτης, μετριοπαθής, που έχει μάθει να λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη και δεν έχει συναλλαγεί ποτέ πίσω από το τραπέζι, ούτε με ολιγάρχες, ούτε με σκοτεινά συμφέροντα. Και δεν παίζω παιχνίδια. Το ναι μου είναι ναι και το όχι μου είναι όχι.