«Χρειάζονται δραστικότερα μέτρα στην οικονομία: Επιτάχυνση της ενοποίησης, ισχυρότερος κοινοτικός Προϋπολογισμός, διπλασιασμός του Ταμείου Ανάκαμψης και αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας όσο παραμένει σε αναστολή, με ευρωπαϊκή ελάφρυνση του χρέους»

Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, μίλησε σήμερα στον Real FM 97.8 και στον Νίκο Χατζηνικολάου, για μια σειρά από ευρωπαϊκά θέματα με ελληνικό ενδιαφέρον, όπως το Ταμείο Ανάκαμψης και το Εθνικό Σχέδιο που πρέπει να υποβάλλει η Ελλάδα, η πρόσφατη επίσκεψη της Ευρωπαϊκής ηγεσίας της Κομισιόν και του Συμβουλίου στην Άγκυρα, η πανδημία και ο εμβολιασμός κατά του covid-19, αλλά και το ζήτημα της ισότητας των φύλων, που αποτελεί μέρος του χαρτοφυλακίου του Δημήτρη Παπαδημούλη ως αρμόδιου Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη:

Κύριε Αντιπρόεδρε καλημέρα. Ξεκινάω από το ότι εγκρίθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο και αυτό είναι μια προβολή και διάκριση για τη χώρα μας, ο Οδικός Χάρτης της Ισότητας που προτείνατε στην Ομάδα Υηλού Επιπέδου.

Μεταξύ των αρμοδιοτήτων μου ως Αντιπρόεδρος του ΕΚ είναι και τα θέματα Ισότητας και Διαφορετικοτητας. Ετοίμασα λοιπόν, μαζί με τους συνεργάτες μου, έναν οδικό χάρτη με συγκεκριμένα μέτρα, έτσι ώστε να προωθήσουμε ακόμη πιο τολμηρά το θέμα της ισότητας των φύλων μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πιο μπροστά από ότι τα περισσότερα Εθνικά Κοινοβούλια στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του Ελληνικού, αλλά έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας. Και αυτός ο οδικός χάρτης εγκρίθηκε ομόφωνα και θα εγκριθεί ελπίζω, επίσης ομόφωνα και από το Προεδρείο του Ευρωπαίκού Κοινοβουλίου στις 26 Απριλίου προκειμένου να γίνει πράξη.

Στη διάρκεια της πανδημίας, έχουμε οπισθοχώρηση στα θέματα της ισότητας των φύλων. Και στην Ευρώπη – δείτε για παράδειγμα το νόμο για την απαγόρευση των εκτρώσεων στην Πολωνία. Και θα έλεγα ότι αυτή η θετική διάκριση όπως τη χαρακτηρίσατε, για την πατρίδα μας, θα έπρεπε να κινητροδοτήσει έτσι ώστε να επιταχύνουμε την πορεία μας στο θέμα της ισότητας ως χώρα. Διότι στο τελευταίο σκορ με τις επιδόσεις των κρατών μελών της ΕΕ σε θέματα ισότητας, η Ελλάδα δυστυχώς είναι 27η στους 27. Το να κάνουμε πράξη την ισότητα, εκτός από θέμα δημοκρατίας, θα βοηθήσει και την κοινωνία και την οικονομία.

 

Η στυγερή γυναικοκτονία στο Πήλιο είναι ένα ακόμη σημάδι ότι χρειαζόμαστε αλλαγή νοοτροπίας για να προωθηθεί το θέμα της ισότητας. Όχι μόνο νόμους, αλλά και εφαρμογή των νόμων

Η Ελλάδα ζει το δικό της metoo τον τελευταίο καιρό. Με τις γυναίκες και άνδρες που έχουν δεχθεί βία και παρενόχληση να ανοίγουν το στόμα και να μιλούν πλέον ανοικτά …

Σωστό είναι αυτό, έστω και με χρονοκαθυστέρηση το ότι ήρθε στην Ελλάδα. Το θέμα είναι αυτή η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, να μετατραπεί σε θετικές δράσεις και να μην διαγράψει την τροχιά μιας φωτοβολίδας και το ξεχάσουμε. Μόλςι προχτές είχαμε ένα στυγερό έγκλημα, μια γυναικοκτονία στο Πήλιο. Και αυτό είναι ένα ακόμη σημάδι ότι χρειαζόμαστε αλλαγή νοοτροπίας για να προωθηθεί το θέμα της ισότητας. Όχι μόνο νόμους, αλλά και εφαρμογή των νόμων.

Έρχομαι στην πολιτική επικαιρότητα των ημερών. Και θέλω να ξεκινήσω με τα εθνικά θέματα. Χθες είχαμε αυστηρά μηνύματα από την πλευρά της Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν και του Σαρλ Μισέλ προς το καθεστώς της Άγκυρας και τον Ερντογάν, για Ελλάδα-Κύπρο και ανθρώπινα δικαιώματα. Θέλω το σχόλιό σας για τη χθεσινή συνάντηση και, κυρίως θέλω να μας πείτε πώς βλέπετε να εξελίσσεται η σχέση της Τουρκίας με την Ευρώπη;

Είχα την ευκαιρία προχθές να απευθύνω μια ανοιχτή επιστολή στην κα Φον ντερ Λάιεν και στον κ. Μισέλ ενόψει της επίσκεψής τους στην Άγκυρα, ζητώντας τους να επικρίνουν όχι μόνο κατ’ ιδίαν αλλά και δημόσια το καθεστώς Ερντογάν για όσα κάνει σε βάρος της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, αλλά και για την επιθετικότητά του σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου. Το έκαναν. Οι δηλώσεις ήταν ένα μείγμα καρότου και μαστίγιου. Εγώ θα ήθελα βέβαια λιγότερα καρότα και περισσότερο μαστίγιο στη δοσολογία. Αλλά είναι γεγονός, ότι δεν ήταν μια συνάντηση ‘’μέλι-γάλα’’.

Το ζητούμενο τώρα είναι, τι θα γείρει στην πλάστιγγα της ευρωπαϊκής ηγεσίας στη συνέχεια. Γιατί, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πολύ πιο αυστηρό και απαιτητικό απέναντι στην ηγεσία Ερντογάν απ’ ότι είναι το Συμβούλιο -δηλαδή οι κυβερνήσεις- και η Κομισιόν, όπου εκεί κακά τα ψέματα, κε Χατζηνικολάου, ζυγίζουν πολύ τα οικονομικά και τα γεωπολιτικά συμφέροντα. Και η ευρωπαϊκή ηγεσία, με πρώτη ευθύνη της Γερμανίας και της κυβέρνησης Μέρκελ, δεν έχει κάνει όσα θα θέλαμε, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, απέναντι στην επιθετικότητα και την οπισθοδρόμηση Ερντογάν, που είναι ένας παράγοντας αποσταθεροποίησης στην περιοχή.

Επομένως, για το μέλλον εγώ θα ήθελα -και παρότι κρατώ μικρό καλάθι και θέλω να είμαι ειλικρινής- η ηγεσία της Ευρώπης, που σε θεσμικό επίπεδο είναι η κα Φον ντερ Λάιεν και ο κ. Μισέλ αλλά στην πραγματικότητα είναι το δίδυμο Μέρκελ-Μακρόν, να είναι πιο αυστηρή και πιο απαιτητική. Λείπει μια ισχυρή, αποτρεπτική ευρωπαϊκή ατζέντα από την ευρωπαϊκή πρακτική. Υπάρχει η θετική ατζέντα αλλά στο θέμα της αποτροπής και των κυρώσεων, εδώ και ένα χρόνο τις ακούμε αλλά δεν τις βλέπουμε. Νομίζω πως τώρα πια μάλλον έχουν μπει στο ράφι.

Λέτε πως έχουν μπει στο ράφι. Δεν θα ενεργοποιηθούν ακόμη και σε περίπτωση που η Τουρκία επιμείνει στην προκλητική της στάση του τελευταίου διαστήματος;

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ένα ψήφισμά του και με μια πλειοψηφία 80% τις ζητά. Αλλά εάν ψάξετε να τις βρείτε -έστω και ως λέξη στα τελευταία κείμενα των κοινών ανακοινωθέντων από τις Συνόδους Κορυφής-, δεν θα τις βρείτε.

Εάν κύριοι της ηγεσίας της ΕΕ δεν μπορείτε να εξασφαλίσετε τις ποσότητες εμβολίων που χρειαζόμαστε, τότε διαπραγματευτείτε με άρση της πατέντας τη δυνατότητα να παράγουν και άλλοι γρηγορότερα. Για να εμβολιαστεί ταχύτερα η πλειοψηφία του πληθυσμού και να επιταχύνουμε την ανοσία της κοινότητας και την ανάκαμψη της οικονομίας

Μάλιστα. Τώρα θέλω να έρθουμε λίγο και στην πανδημία και σε αυτό που ζει η Ευρώπη το τελευταίο διάστημα. Φαίνεται ότι έχουμε μείνει πίσω και σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και σε σχέση με τη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και αρκετές ακόμη χώρες στον πλανήτη σε ό,τι αφορά τους εμβολιασμούς. Τι πήγε στραβά κατά την γνώμη σας; Τι φταίει; Γιατί η Ευρώπη επιδεικνύει τόσο αργά και νωχελικά, να το πω έτσι, αντανακλαστικά;

Κατά σύμπτωση σήμερα είναι και η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας. Και την γιορτάζουμε σε πολλά εισαγωγικά, με έναν πολύ χαμηλό ρυθμό εμβολιασμών στην Ευρώπη, γεγονός που οφείλεται στο ότι η Ευρωπαϊκή ηγεσία παρόλο που σωστά διαπραγματεύτηκε ενιαία με τις πολυεθνικές του φαρμάκου, δεν κλείδωσε σε αυτές τις συμφωνίες το δημόσιο συμφέρον – που σημαίνει ρήτρες κυρώσεων για όσους αθετούν τις δεσμεύσεις και καθυστερούν να παραδώσουν αυτά για τα οποία ανέλαβαν την υποχρέωση και κυρίως την ενεργοποίηση του άρθρου 31 της Συμφωνίας ‘’TRIPS’’.

Σύμφωνα με το άρθρο 122 των ευρωπαϊκών Συνθηκών, επιτρέπεται η δυνατότητα να αντιμετωπιστεί το εμβόλιο ως δημόσιο αγαθό. Με άλλα λόγια: ‘Εάν κύριοι δεν μπορείτε να παραδώσετε τις ποσότητες που χρειαζόμαστε, διαπραγματευόμαστε και παίρνουμε τη δυνατότητα με άρση της πατέντας,  για να παράγουν και άλλοι γρηγορότερα έτσι ώστε να εμβολιαστεί ταχύτερα η πλειοψηφία του πληθυσμού και να επιτύχουμε την ανοσία της κοινότητας’. Εδώ η Ευρωπαϊκή ηγεσία απέτυχε παταγωδώς. Και το πληρώνουμε και με νεκρούς και με ύφεση και με ανεργία και με λουκέτα.

Δυστυχώς στην Ελλάδα, ενώ τα πήγαμε πολύ καλά στην πρώτη φάση της πανδημίας, στο δεύτερο και κυρίως στο τρίτο κύμα της πανδημίας κατρακυλάμε στην ευρωπαϊκή διαβάθμιση, γιατί έχει χαθεί ο έλεγχος.

Θέλω να σταθούμε και λίγο περισσότερο εκτός από τις υγειονομικές και στις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Στο οικονομικό επίπεδο, υπήρξαν κατά την γνώμη σας ικανοποιητικές δράσεις και παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ή κι εκεί τα πήγαμε όπως και στα εμβόλια, δηλαδή επιδείξαμε χαμηλά αντανακλαστικά;

Θέλω να είμαι ειλικρινής και δίκαιος: Το Ταμείο Ανάκαμψης ήταν ένα θετικό βήμα. Όπως και ο κοινός δανεισμός, η έκδοση κοινού χρέους από την Κομισιόν – ένα είδος ευρωομολόγου δηλαδή. Αλλά το ύψος του Ταμείου Ανάκαμψης είναι ανεπαρκές σε σχέση με τις ανάγκες – αρκεί να συγκρίνει κανείς τα 750 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης με τα περισσότερα από 2 τρισ. ευρώ των ΗΠΑ, που έχουν περίπου και τον μισό πληθυσμό από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να καταλάβει κάποιος τι εννοώ.

Επιπλέον, καθυστερεί η ενεργοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης, ενόσω καλπάζει η ύφεση και η πανδημία. Επομένως χρειάζεται κι εδώ, δραστικότερα μέτρα με επιτάχυνση της ενοποίησης, ισχυρότερο κοινοτικό Προϋπολογισμό, διπλασιασμό του Ταμείου Ανάκαμψης και αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας για όσο παραμένει σε αναστολή, με ευρωπαϊκή ελάφρυνση του χρέους ή και με μερική διαγραφή του κορονοχρέους – το 25% αυτού βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Για να μην βρούμε μπροστά μας, μόλις αφήσουμε πίσω μας την πανδημία, μια νέα κρίση χρέους ή ένα νέο γύρο σκληρής, μονόπλευρης λιτότητας. Αυτό θα έπρεπε να είναι πρώτο στην διεκδικητική ατζέντα της Ελλάδας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί, κε Χατζηνικολάου, η Ελλάδα έχει το υψηλότερο δημόσιο χρέος, 208% του ΑΕΠ. Και αυτό δεν βλέπω να το θέτει στην ατζέντα των Συνόδων Κορυφής ο Κυρ. Μητσοτάκης, ενώ το θέτουν οι Ισπανοί, οι Ιταλοί και ο αρμόδιος Επίτροπος Τζεντιλόνι, και το συζητά και η Γαλλία. Χρειάζεται να φτιαχτεί μια μεγάλη συμμαχία μέσα στην Ευρώπη, για μια επιτάχυνση της ενοποίησης με έναν τρόπο που θα μας προστατεύσει από ένα νέο γύρο σκληρής, μονόπλευρης λιτότητας και κρίσης χρέους, που θα έχει ως πρώτο θύμα την Ελλάδα. Μετά από δέκα χρόνια χρεοκοπίας και μνημονίων, κάτι τέτοιο δεν το αντέχουμε.