«Τα κόμματα γέμισαν τα ευρωψηφοδέλτια με celebrities. Να προσέξουν οι πολίτες πολύ τι κόμμα και ποια πρόσωπα θα ψηφίσουν. Όσοι και όσες εκλεγούν, να έχουν την ικανότητα όχι απλώς να μοστράρουν, αλλά να κάνουν δουλειά. Άλλο Γιουροβίζιον, άλλο ευρωεκλογές»

Συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό Ράδιο Έψιλον 103 των Σερρών και στη Μαρκέλλα Μικέλη, έδωσε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και ευρωβουλευτής της Αριστεράς, Δημήτρης Παπαδημούλης.

Εν όψει και των επερχόμενων ευρωεκλογών και αποτιμώντας την κοινοβουλευτική του διαδρομή ύστερα από τρεις θητείες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Δημήτρης Παπαδημούλης αναφέρθηκε στα εξής:

 

Η Ελλάδα και η ΕΕ

«Μετά από τρεις θητείες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που σημαίνει 15 χρόνια – και 10 συνεχή χρόνια που εκλέγομαι και επανεκλέγομαι Αντιπρόεδρος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο μόνος από την Ελλάδα και ο μόνος από την Αριστερά, έχω πάρει την απόφαση εδώ και χρόνια -το έχω ανακοινώσει το ‘21, αλλά το έχω αποφασίσει το 2017, δύο χρόνια πριν τις προηγούμενες ευρωεκλογές-  να δώσω τη σκυτάλη στις νεότερες γενιές. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε κολλημένοι στην καρέκλα.

 

Με προβληματίζει ότι ενώ σε ενάμισι μήνα έχουμε ευρωεκλογές, δε γίνεται καμία ουσιαστική συζήτηση ούτε για το πού πάει η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε -ακόμη πιο σημαντικό- πού πάει η Ελλάδα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γιατί μπήκαμε στην τότε ΕΟΚ πριν 43 χρόνια, με την προσδοκία και την υπόσχεση των ηγετών της εποχής -Καραμανλής και στη συνέχεια Παπανδρέου, για σύγκλιση, ότι μπαίνοντας εκεί θα αγωνιστούμε και θα συγκλίνουμε με το βιοτικό επίπεδο των προηγμένων ευρωπαϊκών κρατών της Δυτικής Ευρώπης. Και από τότε δεν έχουμε περάσει σε βιοτικό επίπεδο ούτε μία χώρα, ενώ αντίθετα μας έχουν περάσει χώρες που ήταν πολύ φτωχότερες από εμάς και μπήκαν δεκαετίες μετά από εμάς στην ΕΕ.

Τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, πολύ πρόσφατα, λένε ότι σε αγοραστική δύναμη οι Ελληνίδες και οι Έλληνες είμαστε 26οι στους 27. Περνάμε λίγο μόνο τη Βουλγαρία, είμαστε στο 67% του ευρωπαϊκού μέσου όρου σε αγοραστική δύναμη και στο 88% του ευρωπαϊκού μέσου όρου σε τιμές, που σημαίνει ότι στην ακρίβεια είμαστε ψηλά στην αγοραστική δύναμη, είμαστε στον πάτο. Αυτό δείχνει έλλειμμα και ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων, των ελληνικών ηγεσιών.
Πώς αξιοποιούν την ένταξή μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Πώς αξιοποιούν το κοινοτικό χρήμα; Κάνουν τις αλλαγές που χρειάζεται για να προκόβουμε και να ανεβαίνουμε σκαλοπάτια αντί να κατρακυλάμε προς τα κάτω μέσα στην Ένωση;»

 

 

Προσωπική διάκριση και εθνική τιμή

«Τα τελευταία δέκα χρόνια, διάφοροι πανευρωπαϊκοί οργανισμοί αξιολογούν τη δουλειά μου, από την πλευρά της επιδραστικότητας, κατατάσσοντάς με άλλοτε στους 10, στους 20 κορυφαίους ευρωβουλευτές από τους 705. Είναι τιμητικό και για τη χώρα – στους 100 πιο επιδραστικούς, όλα αυτά τα χρόνια, δε θα βρείτε άλλον Έλληνα. Δεν έχουμε ανθρώπους ικανούς να διακριθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Προφανώς έχουμε. Θα προτιμούσα να έχουμε περισσότερους ικανούς ανθρώπους που να μπορούν να επηρεάζουν την ατζέντα των συζητήσεων, τις καταλήξεις, τις αποφάσεις και να μην γίνεται διάσημη για κακό λόγο η Ελλάδα, με το να φιγουράρουν ευρωβουλευτές και ευρωβουλευτίνες, εκλεγμένοι από τους Έλληνες πολίτες, σε ποινικές υποθέσεις: Ο Λαγός καταδικασμένος για την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή, να εκτίει μια βαριά ποινή στις φυλακές του Δομοκού και η κυρία Καϊλή, που έχει κάνει το γύρο του κόσμου η είδηση για την υπόθεση διαφθοράς και αυτό κάνει τεράστια ζημιά στην Ελλάδα…

 

Είμαι στο Προεδρείο του Ευρωκοινοβουλίου, εκλέγομαι με ποσοστά 75% από τον Ιούλιο του 2014, σχεδόν 10 χρόνια. Τον Γενάρη του ‘22 εκλέχθηκε και η κυρία Καϊλή και δήλωσα δημόσια ότι είναι πολύ καλό που στους δεκατέσσερις Αντιπροέδρους του Κοινοβουλίου έχουμε δύο Έλληνες. Λίγους μήνες μετά έγινε αυτό που έγινε με τα λεφτά, με τη διαγραφή, με τις καθαιρέσεις, με το να κάνει το γύρο του πλανήτη η είδηση ότι συνελήφθη η Ελληνίδα Αντιπρόεδρος μαζί με μια παρέα Ιταλών. Αυτό καταλαβαίνετε, αναπαράγει αρνητικά στερεότυπα για τη χώρα, τα οποία μας κάνουν πολύ ζημιά. Και η εμπειρία μου λέει ότι όσο δύσκολα χτίζεις κάτι θετικό για τα συμφέροντα της χώρας σου, τόσο εύκολα γκρεμίζεται».

 

 

Η ακροδεξιά σύρραξη στην Ελληνική Βουλή

«Η πρόσφατη ντροπιαστική κατάσταση στην ελληνική Βουλή, δείχνει τη σαβούρα της ελληνικής ακροδεξιάς. Ειλικρινά ντρέπομαι γι αυτό το πράγμα. Και πρέπει όλοι οι πολίτες να σκεφτούν, ιδιαίτερα αυτοί που νομίζουν ότι θα δώσουν μια ψήφο διαμαρτυρίας αν ψηφίσουν ακροδεξιά κόμματα, ότι “πυροβολούν τα πόδια τους” με τέτοιες επιλογές. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι η ακροδεξιά δεν είναι αντισυστημική δύναμη. Είναι το σιδερένιο χέρι του συστήματος και όπου επικράτησε, υπηρέτησε με τον πιο σκληρό τρόπο τα συμφέροντα των μεγάλων και των ισχυρών – Χίτλερ Μουσολίνι… τα παραδείγματα είναι πολλά.
Και οι καινούργιοι ακροδεξιοί, μη σας ξεγελάνε με τα ταγεράκια, τα σινιέ κουστούμια κτλ., είναι πολιτικά εγγόνια του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Στην Ελλάδα, θα πρέπει να συζητήσουμε – γιατί είμαστε μια χώρα που έχει υποφέρει πολύ από τον ναζισμό και το φασισμό, με πάρα πολλά θύματα, ολοκαυτώματα κλπ-  και να διδαχθούμε από κάποια πράγματα…»

 

Η πρόκληση των Ευρωεκλογών

«Για να μπορέσεις να διακριθείς μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, γιατί εδώ φοράμε και τη φανέλα της χώρας μας και τη φανέλα της παράταξης, πρέπει να έχεις ορισμένες ιδιαίτερες ικανότητες και προσόντα και κυρίως όρεξη να δουλέψεις. Να το πω έτσι απλά για να γίνει κατανοητό: Άλλο οι ευρωεκλογές, κι άλλο Γιουροβίζιον.

 

 

Βλέπω με πολύ προβληματισμό και με στενοχωρεί αυτό, ότι αρκετές κομματικές ηγεσίες, επιλέγουν celebrities στα ευρωψηφοδέλτια, με το κριτήριο της ψηφοθηρίας, ενώ θα έπρεπε να στέλνουμε στο ευρωψηφοδέλτιο την “Εθνική Ελλάδας”. Και επειδή οι ηγεσίες δεν το έκαναν αυτό, νομίζω ότι η ευθύνη περνάει στον πολίτη. Να διαλέξει ανθρώπους που αν έρθουν εδώ να μπορούν να προσφέρουν σε αυτούς που τους έστειλαν εδώ..

Οι Έλληνες νομίζω ότι θα πρέπει να σκεφτούν πάρα πολύ τι κομμάτι παράταξης θα ψηφίσουν. Να πάνε να ψηφίσουν, πρώτα απ όλα και ιδιαίτερα οι νέοι, οι νέοι άνθρωποι μην αφήνουν τους άλλους να αποφασίζουν γι αυτούς ερήμην τους. Η ψήφος είναι ένα δικαίωμα, μην το αχρηστεύσουν.
Και να σκεφτούν πάρα πολύ τι κόμμα θα ψηφίσουν και ποια πρόσωπα θα ψηφίσουν. Για να μπορούν αυτοί που θα εκλεγούν, γυναίκες και άνδρες να έχουν την ικανότητα όχι απλώς να μοστράρουν αλλά να κάνουν δουλειά. Και αυτό σημαίνει να ξέρουνε τα προβλήματα, να έχουν πειστικό λόγο, να είναι δουλευταράδες, να μιλάνε ξένες γλώσσες και να μπορούν να χτίζουν συμμαχίες στην ΕΕ.
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα έχει 23%. Άρα για να φτιαχτεί μια πλειοψηφία που να αποφασίσει κάτι, πρέπει να συνεργαστούν τουλάχιστον τρεις πολιτικές ομάδες ή και περισσότερες για να φτιάξουν ακόμη πιο μεγάλη πλειοψηφία.
Άρα εκεί, αν έχεις απλώς ευρωβουλευτές που είναι celebrities και διακρίθηκαν για κάτι άλλο στη ζωή τους – δημοσιογράφοι, αθλητές, κουτσομπολίστικες εκπομπές και δεν ξέρω τι άλλο, εδώ θα έρθουν και “θα χαθούν” στους διαδρόμους.
Χρειάζεται γνώση, δουλειά και άνθρωποι που να έχουν να χτίζουν κύρος. Γιατί αν χτίζεις κύρος με τη δουλειά σου, ωφελείται και η χώρα σου.

 

Εγώ ανήκω στην ευρωομάδα της Αριστεράς, η οποία έχει 6% στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και προέρχομαι και από μια μικρή και φτωχή χώρα, την Ελλάδα. Όμως με εκλέγει και με επανεκλέγει στο Ευρωκοινοβούλιο ένα ποσοστό του 75%, που σημαίνει πρακτικά, πλην των ακροδεξιών, το σύνολο σχεδόν των υπολοίπων, με εξαίρεση πιθανόν μερικούς Έλληνες για λόγους μικροκομματικής αντιπαράθεσης…»

Η τελευταία θητεία

«Ως απερχόμενος πια, έχω αποφασίσει πολλά χρόνια πριν ότι οι τρεις θητείες είναι υπεραρκετές. Θα είμαι στη διάθεση όποιου θέλει μια γνώμη, μια συμβουλή, μια βοήθεια. Αρκεί να ανήκει σε αυτό που λέμε δημοκρατικό συνταγματικό τόξο, δηλαδή όχι στη φασιστική ακροδεξιά.
Να συνδράμω με την πείρα μου, εντελώς ανιδιοτελώς, γιατί νομίζω ότι πρέπει να ανέβει το επίπεδο της εκπροσώπου της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αντί να διακρινόμαστε στα… ποινικά, να διακρινόμαστε με περισσότερους αυτούς που θεωρούνται κορυφαίοι σε επιδραστικότητα ευρωβουλευτές.
 Δεν είναι δυνατόν η Πορτογαλία που έχει τον ίδιο πληθυσμό με εμάς, να έχει το Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ σήμερα, πριν είκοσι χρόνια είχε τον πρόεδρο της Επιτροπής… Εμείς δεν είχαμε ποτέ ένα τόσο υψηλό αξίωμα. Εγώ είμαι ο πιο υψηλόβαθμος Έλληνας Ευρωβουλευτής τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά η Πορτογαλία έχει και Γραμματέα του ΟΗΕ, είχε και Πρόεδρο της Κομισιόν. Η Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου τώρα είναι από τη Μάλτα, μια χώρα πιο μικρή κι από την Κύπρο.

Θα στείλουμε λοιπόν εδώ ανθρώπους ικανούς να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων από τις άλλες χώρες και να πάρουν ένα αξίωμα και να το χρησιμοποιήσουν όχι για την πάρτη τους, αλλά για να κάνουν κάτι καλό για την πατρίδα, για τους Έλληνες, για τις Ελληνίδες;
Ο στίβος μέσα στην Ευρώπη ήταν και είναι ανταγωνιστικός – αλλά τα συμφέροντα της Γερμανίας άλλα τα συμφέροντα της Ελλάδας. Εδώ πρέπει να έχεις ανθρώπους που να είναι γνώστες, να είναι μαχητικοί, να έχουν επιχειρήματα, να χτίζουν συμμαχίες. Και να τους σέβονται οι άλλοι Ναι. Όταν με ψηφίζει το 75% δεν σημαίνει ότι υιοθετούν τις απόψεις μου – άλλος μπορεί να είναι στην κεντροδεξιά, στο κέντρο, στους πράσινους σοσιαλιστές, στους συντηρητικούς. Αλλά αν χτίζεις με τη δουλειά σου ένα σεβασμό, κερδίζει από αυτό και η χώρα σου. Αυτό είναι το στοίχημα.

Και επειδή τα κόμματα γέμισαν τα ψηφοδέλτια με celebrities, πρέπει ο πολίτης να προσέξει πολύ γιατί, όπως είπα, άλλο Γιουροβίζιον, άλλο ευρωεκλογές».

 

Το έγκλημα των Τεμπών και το καταδικαστικό για την ελληνική κυβέρνηση ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου

«Αυτό το ψήφισμα ήταν κόλαφος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Το ψήφισε μια μεγάλη, καθαρή πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το ψήφισαν και ευρωβουλευτές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της πολιτικής ομάδας στην οποία ανήκει και η Νέα Δημοκρατία. Και το ψήφισε και η ευρωομάδα του Μακρόν. Το συνέταξε κατά βάσιν μια κεντροδεξιά ευρωβουλευτίνα από την Ολλανδία, η κα Σόφι Ιν’τ Βελτ. Στην Ελλάδα υπάρχει η θεωρία ότι ο Παπαδημούλης και τρεις άλλοι τέσσερις ευρωβουλευτές από κόμματα της αντιπολίτευσης σέρνουν από τη μύτη και παρασέρνουν όλο το Ευρωκοινοβούλιο για να κάνει κακά πράγματα. Δεν είναι έτσι. Και όταν το θερμόμετρο δείχνει πυρετό, δεν τα βάζουμε το… θερμόμετρο, κοιτάμε να δούμε τι πρέπει να κάνουμε για να πέσει ο πυρετός.
Η χώρα έχει κάνει βήματα προς τα πίσω, σε μια σειρά τομείς, όπως το κράτος δικαίου, η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, οι υποκλοπές, η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών…

Το έγκλημα των Τεμπών, είμαι βέβαιος γι αυτό, θα απασχολήσει ξανά το ευρωκοινοβούλιο, γιατί δεν βλέπω την ελληνική δικαιοσύνη να κινείται για τη διαλεύκανσή του και την τιμωρία των υπευθύνων. Λυπάμαι που το λέω, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Και επίσης, το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει για ελληνικά θέματα – διαχείριση κονδυλίων κτλ, να ασχολείται πολύ και η Ευρωπαία εισαγγελέας, μια Ρουμάνα που έκανε πολύ δουλειά στην καταπολέμηση της διαφθοράς στην πατρίδα της και γι αυτό εξελέγη με πολύ μεγάλη υποστήριξη και συναίνεση στο κορυφαίο πόστο της Ευρωπαίας εισαγγελέα.
Πρόσφατα έχει ανοίξει ένας φάκελος για έλεγχο στημένων διαγωνισμών, με τα οποία μοιράστηκαν δέκα εταιρείες, ψηφιακά έργα – έργα ψηφιοποίησης ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και η Ελλάδα έχει το ρεκόρ στις αναθέσεις μέσω διαγωνισμών -ο Θεός να τους κάνει διαγωνισμούς- όπου η προσφορά είναι μόνο μία. Αυτό δεν είναι διαγωνισμός, όπως ξέρετε.
Οι πρακτικές αυτού του τύπου, όπου μαζεύονται κάποιες εταιρείες και συνεννοούνται να μην “χτυπήσει” η μία την άλλη, και μοιράζουν τις δουλειές, λέγεται “καρτέλ”. Στην Ελλάδα αυτό γίνεται σε μεγάλη έκταση, Και δεν γίνεται μόνο στην Ελλάδα, αλλά στην Ελλάδα παράγινε.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια, που είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός, υπερκομματικός, η Ελλάδα είναι στις πέντε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το σύνολο των 27, που έχουν μεγάλο κίνδυνο διαφθοράς στη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων. Μιλάμε για πάρα πολλά δισεκατομμύρια. Αν είχαμε αξιοποίηση με σχέδιο, με εντιμότητα, με σωστές διαδικασίες, αυτά τα χρήματα, θα ήταν πολύ πιο ψηλά η Ελλάδα και οι Έλληνες μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν θα ήμασταν η τελευταία τρύπα της φλογέρας».