«Oι αγρότες στην Ευρώπη διαμαρτύρονται και σε πάρα πολλά έχουν δίκιο. Γιατί καλούνται να προσαρμοστούν σε νέες ανάγκες και νέες σκοπιμότητες, χωρίς να έχουν την αναγκαία στήριξη και χρηματοδότηση»

Συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Αlpha και στην εκπομπή «Alpha Ενημέρωση», έδωσε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής της Αριστεράς, Δημήτρης Παπαδημούλης.

Απαντώντας στις ερωτήσεις της δημοσιογράφου Κάτιας Σάββα, ο ευρωβουλευτής αναφέρθηκε σε ευρωπαϊκά θέματα άμεσου ενδιαφέροντος Ελλάδας και Κύπρου, όπως οι κινητοποιήσεις και οι διεκδικήσεις των αγροτών, το προσφυγικό / μεταναστευτικό ζήτημα, η άνοδος της ακροδεξιάς κά.

Συγκεκριμένα, ο Δημ. Παπαδημούλης είπε τα εξής:

 

Για την ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική

«Oι Ευρωπαίοι αγρότες διαμαρτύρονται και σε πάρα πολλά πράγματα έχουν δίκιο. Γιατί καλούνται να προσαρμοστούν σε νέες ανάγκες και νέες σκοπιμότητες, χωρίς να έχουν την αναγκαία στήριξη, την αναγκαία χρηματοδότηση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποφασίσει να στηρίξει την Ουκρανία με πολλά εκατοντάδες εκατομμύρια δισ. Της έχει υποσχεθεί να μπει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που σημαίνει να μετέχει και στην λήψη χρημάτων από την Κοινή Αγροτική Πολιτική για παράδειγμα, να έχει έναν ανταγωνισμό με πολύ φθηνότερα προϊόντα σε αυτά που παράγουν οι Ευρωπαίοι αγρότες, να κάνει και κλιματική αλλαγή και ενεργειακή προσαρμογή και ψηφιακή προσαρμογή που απαιτούν επενδύσεις, με τα ίδια λεφτά στο Ευρωπαϊκό Ταμείο: 1% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Αυτό είναι αδύνατο να γίνει. Τέτοια θαύματα έκανε μόνο Ιησούς Χριστός στο γάμο εν Κανά

Το σημαντικό είναι ότι όταν ζητάς από τον αγρότη να προσαρμοστεί στους στόχους της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και την ίδια ώρα ετοιμάζεσαι να ανοίξεις την αγορά και σε χώρες φτωχότερες, με άφθονη αγροτική παραγωγή, όπως η Ουκρανία, ή με εμπορικές συμφωνίες σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Βόρειας Αφρικής κλπ., πρέπει να του δίνεις και τα εργαλεία για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις. Αυτό δεν γίνεται αυτή τη στιγμή. Διότι τα χρήματα που δίνονται στους αγρότες μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής όχι μόνο δεν αυξάνονται, αλλά μειώνονται κιόλας. Και τα εργαλεία, τα τεχνολογικά θα έλεγα, που απαιτούνται έτσι ώστε να μην επιβαρύνεται ο αγρότης και αυτά δεν είναι διαθέσιμα.
Επομένως, εδώ η ηγεσία των Βρυξελλών έχει λάθος. Και να πω και κάτι ακόμη: Θα πει κάποιος που δεν αγρότης “και τι με νοιάζει εμένα;” Σε νοιάζει,  διότι αν γίνεται δυσκολότερη η ζωή του αγρότη θα τα παρατήσει και θα έχεις λιγότερο καλά αγροτικά προϊόντα ή θα ανεβάσει την τιμή στην οποία πουλάει kαι θα τα αγοράσεις ακριβότερα. Και στην Ελλάδα και στην Κύπρο η απόσταση της τιμής στο χωράφι από την τιμή στο ράφι είναι τεράστια, υπάρχει ένας τεράστιος πληθωρισμός που ακριβαίνει πολύ τα τρόφιμα».

 

 

Συμμετοχή στις Ευρωεκλογές

 

«80% περίπου της νομοθεσίας που παράγεται στην Κύπρο, είναι προσαρμογή της κυπριακής νομοθεσίας στην ευρωπαϊκή νομοθεσία που παράγεται στις Βρυξέλλες, με συν-νομοθέτη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η οποία επηρεάζει καθοριστικά τη ζωή μας. Άρα, επειδή “των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν”, έχει τεράστια σημασία να μετέχουν οι πολίτες στην παραγωγή αυτής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, συμμετέχοντας στις ευρωεκλογές και διαλέγοντας προσεκτικά με την ψήφο τους, όχι μόνο το κόμμα αλλά και τα πρόσωπα που θα τους εκπροσωπήσουν, έτσι ώστε τα συμφέροντά τους, τη στιγμή που παράγεται αυτή η νομοθεσία, να εξυπηρετούνται με τον καλύτερο τρόπο.
Όσο μαζικότερη είναι η συμμετοχή, μπαίνει στην άκρη το δόγμα “όλοι ίδιοι είναι”, “δεν μετέχω”, το οποίο κάνει μια πολύ μεγάλη ζημιά: Αφήνει τους άλλους να αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς.
Και πολλές φορές τα συμφέροντα τα εθνικά μας ή τα κοινωνικά μας ζημιώνονται διότι ακολουθήσαμε τη μόδα “δεν μετέχω”, “σνομπάρω τις ευρωεκλογές”, και άλλοι κατοχυρώνουν τα δικά τους συμφέροντα, είτε είναι εθνικά είτε είναι κοινωνικά, τα προϊόντα τους, τις επιχειρήσεις τους κτλ. Δεν είναι “δεύτερης κατηγορίας” oι ευρωεκλογές, είναι καθοριστικές. Στείλτε εκεί την “Εθνική Κύπρου”».

 

 

Η άνοδος της ακροδεξιάς

«Ο κίνδυνος στις νέες ευρωεκλογές είναι μια σημαντική άνοδος της άκρας δεξιάς, η οποία είναι και μια δύναμη αντιευρωπαϊκή και αντιδημοκρατική… και συχνά και φιλοτουρκική, παρά τις ρητορείες. Θέλει μια Ευρώπη απλώς κοινή αγορά, όχι ισχυρή πολιτική ένωση -να μην πιέζει για τα θέματα της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, της κατοχής- και επίσης θέλει ακόμη λιγότερα λεφτά στο κοινό ευρωπαϊκό ταμείο.
Εμείς, οι χώρες του Νότου που είμαστε φτωχότερες, παίρνουμε αρκετά λεφτά από τα κοινοτικά ταμεία. Επομένως, δεν θα είναι μόνο κακό για τη δημοκρατία το να ανεβεί η άκρα δεξιά. Θα είναι κακό και για τα εθνικά μας συμφέροντα. Γιατί τα χρήματα για τους αγρότες, για τη συνοχή, για τα έργα υποδομής κλπ, που είναι πολύτιμα για να μειώνουν την απόσταση των φτωχότερων χωρών από την πλούσια Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία κ.ο.κ., θα λιγοστέψουν γιατί οι ακροδεξιοί έχουν αυτή τη γραμμή».

 

Προσφυγικό και ευρωπαΊκή αλληλεγγύη

 

«Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς τις χώρες υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, όπως είναι η Κύπρος, όπως είναι η Ελλάδα, όπως είναι η Ιταλία, που είναι πύλες εισόδου, είναι ελλειμματική και η άκρα δεξιά θέλει να την κάνει μηδενική. “Μακριά από εμάς. Κόφτε το λαιμό σας, πάρτε λίγα κονδύλια. Δεν θέλουμε ούτε έναν πρόσφυγα”. Αυτό λέει ο Όρμπαν. Αν αυξηθούν οι “Όρμπαν” μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αυτό που σήμερα συμβαίνει στην Κύπρο και στην Ελλάδα, θα χειροτερέψει. Αντίθετα, χρειαζόμαστε πραγματική ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην πράξη, όχι στα λόγια. Δηλαδή να μοιραζόμαστε αναλογικά το βάρος της ευθύνης για τη διαχείριση αυτού του προβλήματος και να μην αφήνουμε στη μοίρα τους, δίνοντάς τους απλώς κάποια κονδύλια, όχι επαρκή, τις χώρες υποδοχής και τους πρόσφυγες».