«Χρειάζεται ένα μέτωπο δημοκρατίας, ενίσχυση της διαφάνειας και των θεσμικών ελέγχων για να σταματήσει ο κατήφορος προς την Ορμπανοποίηση – Μόνο έτσι, με αλλαγή πορείας, μπορεί η Ελλάδα να γίνει μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα, που να μην επιτρέπει να την συγκρίνουν αρκετά διεθνή ΜΜΕ, με Ουγγαρία και Πολωνία»

Συνέντευξη (<LINK) στην ενημερωτική ιστοσελίδα news247.gr, για το Κράτος Δικαίου και την Ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα ενόψει της ψήφισης στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου του σχετικού ψηφίσματος, παραχώρησε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής της Αριστεράς, Δημήτρης Παπαδημούλης.

«Από τις παρακολουθήσεις, μέχρι τις επεμβάσεις στις ανεξάρτητες αρχές, την ανεξιχνίαστη ακόμη δολοφονία Καραϊβάζ, τις επιθέσεις και τις καταχρηστικές αγωγές εναντίον της ερευνητικής δημοσιογραφίας, μέχρι την σκανδαλώδη βραδυπορία της ελληνικής δικαιοσύνης που μετά από 17 μήνες δεν έχει ασκήσει ούτε μία δίωξη (!) για το ελληνικό Predator-ΕΥΠ Gate, ο κατάλογος είναι μακρύς» τονίζει ο Έλληνας Αντιπρόεδρος. Για να συμπληρώσει πως «ο σεβασμός του Κράτους Δικαίου και η Ελευθερία του Τύπου έχουν υποχωρήσει δραστικά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα με ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το διαπιστώνει η σαφής πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου -από την πολιτική ομάδα του Μακρόν έως και την Αριστερά-, το σύνολο των δημοσιογραφικών ενώσεων, η Διεθνής Αμνηστία, το Συμβούλιο της Ευρώπης. Το καταγράφει και η δεξιόστροφη Κομισιόν».

«Η συζήτηση στο εσωτερικό της χώρας είναι σκόπιμα ελλειμματική και ανεπαρκής γιατί την αποφεύγει η ΝΔ, όπως ο διάβολος το λιβάνι» ενώ «η αντιπαράθεση της κοινωνικής ατζέντας με τα ζητήματα δημοκρατίας είναι λάθος και συχνά εκ του πονηρού» επισημαίνει ο Δημ. Παπαδημούλης. Και προσθέτει πως «ο ασφυκτικός κυβερνητικός έλεγχος της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ από την δεξιά κυβέρνηση και η υποβάθμιση, η πλήρης αποσιώπηση κάθε είδησης που δεν συμφέρει την κυβέρνηση Μητσοτάκη, επιβεβαιώνει την σοβαρή υποχώρηση της Δημοκρατίας και των ελεγκτικών θεσμών στην χώρα που αυτή γεννήθηκε». Για τον Έλληνα ευρωβουλευτή της Αριστεράς, «η μεγαλύτερη απόδειξη ότι έχουν χειροτερέψει τα πράγματα, είναι ότι η συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για το Κράτος Δικαίου και την Ελευθερία του Τύπου αποσιωπήθηκε από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ και οι δηλώσεις του Επιτρόπου Ρέιντερς ‘’θάφτηκαν’’ από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ και εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες δεν άκουσαν ούτε λέξη».

Σύμφωνα με τον Δημ. Παπαδημούλη, «χρειάζεται ένα μέτωπο δημοκρατίας, ενίσχυση της διαφάνειας και των θεσμικών ελέγχων για να σταματήσει αυτός ο κατήφορος προς την Ορμπανοποίηση. Μόνον έτσι, με αλλαγή πορείας, μπορεί η Ελλάδα να γίνει μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα, που να μην επιτρέπει να την συγκρίνουν αρκετά ισχυρά διεθνή ΜΜΕ, με την Ουγγαρία και την Πολωνία».

Ακολουθεί πλήρης η συνέντευξη:

– Στην Ελλάδα, το κράτος δικαίου τα τελευταία χρόνια αποδεικνύεται μία ειδική περίπτωση τουλάχιστον ως προς την εφαρμογή του. Υπάρχει μεν ο ισχυρισμός ότι έχουν γίνει κάποιες βελτιώσεις, εντούτοις τι περισσότερο πρέπει να γίνει;

Ο σεβασμός του Κράτους Δικαίου και η Ελευθερία του Τύπου έχουν υποχωρήσει δραστικά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα με ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το διαπιστώνει η σαφής πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου -από την πολιτική ομάδα του Μακρόν έως και την Αριστερά-, το σύνολο των δημοσιογραφικών ενώσεων, η Διεθνής Αμνηστία, το Συμβούλιο της Ευρώπης. Το καταγράφει και η δεξιόστροφη Κομισιόν. Το ομολόγησε αισχυντηλά ακόμη και ο εκπρόσωπος του ΕΛΚ στη συζήτηση που έγινε στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου ειδικά για την Ελλάδα, στα μέσα Ιανουαρίου. Ως Έλληνας θλίβομαι που η πατρίδα μου, με κυβερνητική ευθύνη γίνεται αντικείμενο αρνητικής συζήτησης στο Ευρωκοινοβούλιο.

Από τις παρακολουθήσεις, μέχρι τις επεμβάσεις στις ανεξάρτητες αρχές, την ανεξιχνίαστη ακόμη δολοφονία Καραϊβάζ, τις επιθέσεις και τις καταχρηστικές αγωγές εναντίον της ερευνητικής δημοσιογραφίας, μέχρι την σκανδαλώδη βραδυπορία της ελληνικής δικαιοσύνης που μετά από 17 μήνες δεν έχει ασκήσει ούτε μία δίωξη (!) για το ελληνικό Predator-ΕΥΠ Gate, ο κατάλογος είναι μακρύς.

Ο ασφυκτικός κυβερνητικός έλεγχος της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ από την δεξιά κυβέρνηση και η υποβάθμιση, η πλήρης αποσιώπηση κάθε είδησης που δεν συμφέρει την κυβέρνηση Μητσοτάκη, επιβεβαιώνει την σοβαρή υποχώρηση της Δημοκρατίας και των ελεγκτικών θεσμών στην χώρα που αυτή γεννήθηκε.

– Ιδιαίτερα σοβαρά και κρίσιμα ζητήματα, όπως οι υποκλοπές, η ελευθερία του Τύπου, οι παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών κ.α., φτάνουν σε ανώτατο επίπεδο στην ΕΕ. Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό της χώρας, θεωρείτε πως έχουν τον επαρκή χώρο στη δημόσια σφαίρα ή θα έπρεπε τέτοιου είδους συζητήσεις να γίνονται πιο εντατικά;

Η συζήτηση στο εσωτερικό της χώρας είναι σκόπιμα ελλειμματική και ανεπαρκής γιατί την αποφεύγει η ΝΔ, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Στη συζήτηση που έγινε στο Ευρωκοινοβούλιο στις 17 Ιανουαρίου 2024 για την Ελλάδα ο αρμόδιος επίτροπος κύριος Ρέιντερς μίλησε για «περιορισμένη δίωξη-καταπολέμηση συγκεκριμένων περιπτώσεων διαφθοράς». Στηλίτευσε «συγκεκριμένες υποθέσεις που έχουν λάβει χώρα κατά δημοσιογράφων, μαζί με το λογισμικό κατασκοπείας και τις αγωγές που έχουν υποβληθεί». Επέκρινε τον διορισμό των επικεφαλής ανεξάρτητων ελεγκτικών αρχών «απευθείας από την κυβέρνηση, το οποίο εγείρει ερωτηματικά για την διαφάνεια και την ενδεχόμενη επιρροή που ασκείται». Άσκησε έντονη κριτική «για τις καταχρηστικές αγωγές ή μηνύσεις κατά δημοσιογράφων ή υπερασπιστών των δικαιωμάτων των πολιτών».

Αυτές οι δηλώσεις και μάλιστα από ένα κεντροδεξιό πολιτικό όπως ο κύριος Ρέιντερς ‘’θάφτηκαν’’ από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ. Εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες δεν άκουσαν ούτε λέξη. Γιατί αυτό δεν συμφέρει την μονομερή προπαγάνδα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Όπως τόνισα μιλώντας στην Ολομέλεια, «η μεγαλύτερη απόδειξη ότι έχουν χειροτερέψει τα πράγματα, είναι ότι αυτή η συζήτηση αποσιωπάται από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ».

Όσο για την προπαγάνδα της ΝΔ ότι 4-5 Έλληνες Ευρωβουλευτές και μια Ολλανδή φιλελεύθερη, μπορούμε να ‘’σέρνουμε από την μύτη’’ ολόκληρο Ευρωκοινοβούλιο, είναι τόσο ψευδής που είναι και ανάξια σοβαρού σχολιασμού.

– Πιστεύετε πως είναι δίκαιες ή άδικες οι συγκρίσεις που γίνονται από ορισμένους, παρομοιάζοντας την Ελλάδα με χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία;

Προσωπικά έχω αποφύγει τέτοιες ταυτίσεις. Επικρίνω όμως σφοδρά και με στοιχεία την σοβαρή υποχώρηση της Ελευθερίας του Τύπου και του κράτους δικαίου τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, γιατί αγαπώ και την πατρίδα μου και την Δημοκρατία. Χρειάζεται ένα μέτωπο δημοκρατίας, ενίσχυση της διαφάνειας και των θεσμικών ελέγχων για να σταματήσει αυτός ο κατήφορος προς την Ορμπανοποίηση. Μόνον έτσι, με αλλαγή πορείας, μπορεί η Ελλάδα να γίνει μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα, που να μην επιτρέπει να την συγκρίνουν αρκετά ισχυρά διεθνή ΜΜΕ, με την Ουγγαρία και την Πολωνία.

– Στον πολιτικό διάλογο, πολλές φορές, η υπεράσπιση του κράτους δικαίου τίθεται αντιπαραθετικά ως πολιτική προτεραιότητα με άλλα ζητήματα, τα οποία είναι επίσης σημαντικά και επηρεάζουν πιο άμεσα με υλικό τρόπο την καθημερινότητα των πολιτών. Ωστόσο, οι κανόνες του κράτους δικαίου -όπως ορίζονται συνταγματικά στη χώρα και όπως προκύπτουν από τις διεθνείς συμβάσεις τις οποίες έχει επικυρώσει- δεν είναι αυτοί που ορίζουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο λαμβάνει χώρα η πολιτική αντιπαράθεση πάνω σε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα.

Η αντιπαράθεση της κοινωνικής ατζέντας με τα ζητήματα δημοκρατίας είναι λάθος και συχνά εκ του πονηρού. Ασφαλώς και δίκαια, προτεραιότητα για τους πολίτες, έχουν, η μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, η ακρίβεια ιδιαίτερα στα τρόφιμα που βρίσκεται 50% πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, η στεγαστική κρίση, η ενεργειακή φτώχεια. Αυτά πρέπει να βρίσκονται και στην κορυφή της ατζέντας της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Η χειραγώγηση της ενημέρωσης όμως, η αποδυνάμωση των ελεγκτικών θεσμών, ο κυβερνητικός έλεγχος και η βραδυπορία της Δικαιοσύνης δεν είναι καθόλου ασήμαντα θέματα, ούτε άσχετα και με την όξυνση του κοινωνικού προβλήματος που εντείνει η κυβερνητική πολιτική της ΝΔ. Αντίθετα η αποδυνάμωση των ελέγχων και η χειραγώγηση της ενημέρωσης των πολιτών ευνοεί την ανάπτυξη φαινομένων διαφθοράς, διασπάθισης του δημοσίου χρήματος καθώς και την οικονομική λεηλασία των αδυνάτων αλλά και μεγάλων τμημάτων της μεσαίας τάξης προς όφελος ισχυρών και φιλικών προς την κυβέρνηση οικονομικών και μιντιακών συμφερόντων.